29 APR 2020 · Buz fırtınası ve soğuk şehri vurdu. Tipi şehrin üzerine yığıldı ve şehre enerji veren rüzgâr tribünü çığlık atarak parçalara ayrıldı. Grileşen sıfatlar kapılardan dışarı baktı. Titreyen çenelerden dualar yankılanıyordu. Soğuk ölümcül, yemek depolarına ulaşım artık imkânsız. İçerideki tarım ve ipekböceği alanlarının tamamı buz tuttu. Şu an kentte depoladığımız yemeklerin yedeği tükeniyor. Şu ana kadar hayatta kalmayı başaran herkes soğuk ısırığından mustarip. Meydanda tavanı destekleyen 5 sütünün 5’i de dondu, katlar arası tüneller buz tuttu. Liderin emriyle ateş yakıp buhar verip erittik sonra da kuruttuk. Bu işlemi birkaç kez tekrarlayınca kaya çatlamaya başladı. Yaşayacağımızı, başarabileceğimizi sanmıyorum.

22 APR 2020 · Sözlerini bitirir bitirmez halkın çoğu galeyana gelmiş şekilde liderlerine desteğini naralar atarak sundu. Bir güruh ise sessiz ve düşünceliydi. Banu’yu kızgın bir şekilde platformdan inerken gördüm. Bu sözlerin onun kaleminden çıktığı belliydi. Bu memnuniyetsizlik anlamsızdı. Emin değilim ama yaşamımın alacakaranlık dönemi bugün başlamış olabilir.

15 APR 2020 · Geride çok dost, çok yurttaş, çok aile bıraktık. Şimdi burada sadece biz varız. Çünkü güçlü olanlarız. Hayatta kalanlarız. Medeniyetin kıvılcımlarını burada ateşleyeceğiz. İnsanlığımızı oluşturan her yapıtaşı savaşta un ufak oldu. İnandığımız her şey parçalara bölündü. Güç bizi, burada, hayatta tutan yegane şey. Burada yaşamanın bedelleri olacak. Uykusuz kalacağız. Çok çalışacağız o bedelleri birer yük olarak görmeyeceğiz. Onları kucaklayacağız. İnsanlığın tohumlarını yeraltından yeryüzüne yeşerteceğiz. Şehir yaşamak zorunda.

8 APR 2020 · Ali Çavuş çok kan kaybetmişti. Artık dua etmeyi bırakmış iyice umutsuzluğa gark olmuştu. Yüzü bir meşin parçasının iki ucundan tutulup bir çekip bir bırakılması gibi önce gerginleşip sonra büzülüyor, tüm bunlar nefes alışıyla ritmik bir şekilde gerçekleşiyordu. Ağzından gelen gıcırtıdan dişlerindeki basıncı hissediyordum. Biraz daha bastırsa ön dişlerinin parçalanması içten bile değildi. Onu cesaretlendirecek bir şeyler dedim de ne o duydu ne ben hatırlıyorum o sözleri.

1 APR 2020 · Sabah Agatha’nın sesi ile irkilerek uyandım. Agatha envanterden sorumluydu. Tüm eşyaların ve yiyeceklerin şeceresi ondaydı. Bana çıkışıyordu. Bu sözler aynı zamanda Ali Çavuş ile ikiniz depolara gidin demekti. Depolar pek uzakta değildi. En fazla 6 km ama çok tehlikeliydi. Her zamanki gibi hazırlığımızı yaptık. Gaz maskelerimizi taktık, silahlarımızı aldık, iyice yıpranmış elbiselerimizin üzerinden birkaç tur daha paçavra geçirdik artık dışarı için hazırdık.

25 MAR 2020 · Yağmur dinmiyordu. Hiç bu kadar uzun süre, hiç kesilmeden yağmamıştı. Normal bir yağmur değildi bu. Maruz kalana ağır tahribatlar veren bir yağmurdu. Yağmuru görmüyorduk. Sadece sesini duyuyorduk. Yerin 7 kat altında 9 kişiydik. Ne zaman ölecekleri üzerine bahis oynayan 9 kişi. İçi köz dolu bir çömleğin etrafına dizilmiştik. Olay bu noktaya nasıl gelmişti?