To, co zachwyca w obrazach Marka Heinego to głęboko przemyślana kompozycja. Jego obrazy są jak kadry wyjęte ze snów, w których zjawiły się niebezpieczne, ale piękne syreny. Jego syreny są nie tylko przepiękne, ubrane w długie suknie, które korespondują z kolorem wody, ale są także ulotne, nieuchwytne. Czasem mają skrzydła i są podobne są do aniołów, wyznaczając tym samym granicę między światem realnym i tym niedostępnym dla zmysłów. Zaskakują też niektóre obrazy, bo syreny Heinego pokazują, że świat wodny nie jest ich naturalnym środowiskiem, jest raczej ich przekleństwem. Syreny pod powierzchnią wody przypominają raczej topielice, z bladą cerą i nieruchomą twarzą z otwartymi szeroko oczyma. Przechodząc w galerii, w której pokazywane były obrazy Marka Heinego z cyklu Syreny, miałem wrażenie, że w tle słyszę kogoś, kto dmie w wielką muszlę, dając sygnał o zbliżającym się niebezpieczeństwie.