Malowanie farbami wodnymi w twórczości Michała Jasiewicza można porównać do gry na instrumencie, dobrze nastrojony instrument w rękach wirtuoza sam podpowiada dźwięki, zachęca do improziwazji, fantazjowania i wariacji. Myliłby się jednak ten, który uważałby, że operowanie farbami wodnymi to wyłącznie zdanie się na przypadek. To, by barwne plamy złożyły się na kompozycję obrazu, wymaga czasu, poświęcenia i dyscypliny. W tym przypadku pośpiech nie jest wskazany, sam proces oswajania wodnych pigmentów jest wolny i wymaga odpowiedniej cierpliwości.