Sean Layh tworzy wysoce narracyjne serie wielkoformatowych obrazów, które poruszają tematy przemian, poszukiwań i straty. Sięga przy tym do literatury wyciągając z niej znane toposy. Mi osobiście podobają się najbardziej obrazy osadzone wokół burzliwych krajobrazów morskich. Jego obraz „Farewell the Trumpets” jest , według mnie, najlepszą wizualizacją śmiertelnej w skutkach pychy Ikara. Ten obraz zdobył zasłużenie w tym roku nagrodę Exceptional Merit w 25. międzynarodowym konkursie Portrait Society of America. W zasadzie każdy obraz australijskiego malarza jest tak wysoce narracyjny, że można przed nim spędzić długie chwile. Jak choćby przed obrazem przedstawiającym tragiczne życia Edypa, kiedy już oślepiony przybywa do Kolonos w Attyce ze swoimi córkami Antygoną i Ismeną. Edyp, oślepiony, sponiewierany wygłasza na brzegu morza przemówienie pokazując jednocześnie blizny po walce z ojcem. Podobnie i tu, obraz jest jedną z najlepszych ilustracji jaką widziałem do tej tragicznej historii. Niektóre obrazy australijskiego malarza, oprócz podziwu potrafią też nieźle zaskoczyć. Tak jest w przypadku Antygony, którą przedstawia artysta nie tyle w zamkniętej pieczarze, co w opuszczonej galerii sztuki. Obraz jest doskonale skonstruowany, każdy detal głęboko przemyślany, nie dziwi fakt, że artysta pracował nad nim wiele miesięcy.