Duże, wielkoformatowe płótna Mitcha Griffithsa, są pełne szczegółów i detali, które obnażają niemoralność i pozory naszych czasów. Oczywiście wiele z jego obrazów wydaje się być echem znanej ikonografii religijnej, jednak ich symbolika odzwierciedla współczesne dążenie do odkupienia poprzez konsumpcjonizm, z jego próżnością i chciwością, uzależnieniami i powierzchownością. I tak na obrazach widzimy karty kredytowe otaczające głowę mężczyzny niczym korona cierniowa, a jego klatka piersiowa i ramiona noszą ślady cięć sugerujących samookaleczenia. Część obrazów wskazuje na problem uzależnienia młodych ludzi od tatuaży, mediów społecznościowych, czy życia w kulcie ekranu, który traktują jak świętą relikwię. Artysta swymi obrazami zwraca uwagę na fiksację społeczeństwa na punkcie wyglądu, obrazy zawierają liczne analogie w jaki okładki magazynów i ekrany telefonów komórkowych oddzielają nas od prawdziwego świata. Jego obrazy, niełatwe i trudne w odbiorze, pełnią funkcję wizualnych komentarzy ukazujących, jak różnego rodzaju ideologie potrafią spustoszyć psychikę, często są to szkody dużo poważniejsze niż rany zadane fizycznie, bo rana psychiczna się gorzej zabliźnia, pozostaje krwawiąca przez wiele lat.