O smutku rozmawialiśmy na podstawie historii siedemnastowiecznego malarza, portrecisty rodziny królewskiej Hiszpanii, Diego Velázqueza. Była to historia sztuki dla dzieci, a przy okazji lekcja z cyklu “trudne emocje”.
Mówiliśmy o poczuciu krzywdy i zmaganiu się z nią osoby dorosłej, chociaż ja zaplanowałam rozmowę o wytrwałości. Dzieci poruszone niesprawiedliwością w życiu malarza proponowały inne zakończenia jego perypetii życiowych - i tak zajęcia arteterapeutyczne miały w sobie trening twórczości.

Nasze myśli z rozmowy:

- Co niewygodnego jest w smutku i dlaczego od niego uciekamy? Bezradność, poczucie krzywdy, każda emocja jest stopniowalna i ma różne natężenie.
- Mamy tendencję do negowania trudnych emocji, które bolą. A co jeśli je nazwiemy i wypuścimy, aby nieprzepracowany smutek w przyszłości nie zamienił się w bóle somatyczne? Dla każdego smutek jest czymś innym. Smutek może być czasem refleksji, nowego początku.
- Smutek jest OK, to jedna z wielu emocji. Jeśli dziecko rozmawia z nami o smutku, nie zakładajmy czapki rozwiązywacza problemów. Nie przepytujmy i nie egzaminujmy dziecka: dlaczego jest smutne. Zaczekajmy na moment, kiedy będzie gotowe rozmawiać.
- Jesteśmy w stanie jako rodzić zaakceptować uczucia. Dajmy informację: “ja wierzę w ciebie” a nie “martwię się o ciebie”. Sami w życiu dajmy przykład, jak sobie radzimy ze smutkiem. Nie pocieszajmy, nie dawajmy rozwiązania, ale słuchajmy, doceniajmy za rozmowę o trudnych emocjach.

Wspomniane w odcinku:
- postać hiszpańskiego malarza Diego Velázqueza
- książka „Dalsze Gawędy o sztuce VI-XX”, autorka: Bożena Fabiani

Ciekawostki:
- internetowe, instagramowe filtry to nie wymysł XXI wieku. Poprawianie urody na portretach jest doskonale znane w świecie malarstwa, od dawna;
- neurony lustrzane tworzą się poprzez obserwację zachowań bliskich nas osób.

Do usłyszenia w kolejnym odcinku!
Estera i Ewa