تاثیرات شگرف قیام آبان ماه۹۸ و لرزه آن بر ارکان نظام ولایت فقیه آن‌چنان گسترده و عمیق بوده که بسیاری از مهره‌ها و رسانه‌های حکومتی را به وحشت واداشته است به‌نحوی که این وحشت در گفتار و قلم بسیاری از مهره‌ها و قلم به دستان حکومتی بارز است.

واژه‌هایی مانند بی‌اعتمادی مردم، جامعه جنبشی، خیزش عمومی، نیترات نارضایتی و… که پیش از این قیام اعتراف به آنها مرز سرخ و ممنوع بود، به ادبیات و گفتار و نوشته‌های آنها راه یافته است .

امان‌الله قرایی‌مقدم در زمینه نارضایتی مردم و عزم آنها برای خیزش و قیام گفت: «جامعه ناراحت است و هر لحظه امکان خیزش جامعه وجود دارد… اگر این کبریت کشیده شود، خاموش کردن آتش آن بسیار مشکل خواهد بود» (روزنامه ستاره صبح ۱۱مرداد۹۹).

حمیدرضا جلایی‌پور از عناصر وابسته به باند مغلوب هم جامعه ایران را یک جامعه جنبشی یعنی جامعهٔ در حال تکاپو برای خیزش و اعتراض نامید (خبرگزاری ایرنا ۷بهمن۹۸).

عباس عبدی وابسته به باند موسوم به اصلاح‌طلب در زمینه پنانسیل مردم برای قیام و خیزشی دوباره نوشت: «ارزیابی مردم تهران از اعتراضات این است که تمام نشده‌اند و در آینده تداوم خواهد یافت» (روزنامه اعتماد ۳۰آذر۹۸)

مهره دیگری به نام محمد فاضلی با اعتراف به آینده تاریکی که در انتظار رژیم است اذعان کرد: «این وضعیت بی‌عدالتی اگر هر چه جلوتر برود، عریان‌تر و خشن‌تر شود، چشم‌اندازی برای آینده باقی نمی‌گذارد» (روزنامه آرمان ۱دی۹۸).

ناصر فکوهی ضمن این‌که از خشم و نفرت مردم به‌عنوان «سرخوردگی» نام برد و عمق نفرت مردم را به «بمب ساعتی» تشبیه کرد گفت: «سرخوردگی و انفعال در کشور مثل یک بمب ساعتی است؛ یعنی دائماً انرژی منفی بیشتری را انباشت می‌کند که ما نمی‌دانیم چه زمانی منفجر خواهد شد. اما بنا بر تجربه تاریخی می‌دانیم اگر کاری برای کاهش این انباشت انجام نگیرد، دیر یا زود این اتفاق رخ خواهد داد» (سایت اعتماد آنلاین ۳دی۹۸).

حسن موسوی چلک از آینده نزدیکی خبر داد که «ما صدای اعتراضات را به شکل‌های مختلف خواهیم شنید» و «اگر مردم دیده نشوند» این وضعیت «می‌تواند عوارض بدی برای جامعه داشته باشد» (روزنامه آرمان ۷دی۹۸).

محمدرضا خباز عضو سابق مجلس ارتجاع از باند روحانی هم نگرانی‌اش را چنین بیان می‌کند: «نگرانیم که خدای نکرده کاسه صبر مردم لبریز شود. آن زمان دیگر نمی‌شود که از مردم بخواهیم کاری انجام دهند» (روزنامه آرمان ۱۱دی۹۸)

جعفر محمدی مدیر سایت عصر ایران هم نظام آخوندی را «در بزنگاه تاریخی» می‌بیند که در این بزنگاه «نیترات نارضایتی» مردم «هرآن ممکن است منفجر شود و آنچه نباید بشود» (سایت عصر ایران ۲۱مرداد۹۹).

به‌نوشته روزنامه ستاره صبح «اگر سد خشم، نفرت و خشونت بشکند، آب پشت سد بیم و امید در دریاچه خشم، نفرت و خشونت گم خواهد شد» (ستاره صبح ۲۶مرداد۹۹).

تاثیرات این قیام آن‌چنان عمیق است که کمتر کسی در میان کارشناسان حکومتی تردید دارد که هم‌اکنون نیز زمینه‌های واقعی آن به‌طور گسترده‌یی در میان جامعه خصوصاً اکثریت مردم فقیر وجود دارد.

بحران اوج گیرنده وضعیت بد معیشتی مردم و نفرت فزاینده آنها و بحران‌هایی که نظام بر مردم تحمیل کرده از جمله بحران کرونا که به‌عمد به شیوع و گسترش آن در میان مردم دامن زد و…، بیانگر این واقعیت است که چشم‌انداز یک قیام دیگر بسیار فراتر از قیامهای سالهای اخیر از جمله قیام آبان‌ماه ۹۸ وجود دارد و وقوع آن هم حتمی و قطعی است.

نفرت مردم به حاکمیت آن‌چنان زیاد است که آخوند روحانی ملتمسانه از مردم درخواست کرد: «مردم برای کمبود و مشکلات در کشور اگر می‌خواهند لعن و نفرین بکنند این لعن و نفرین آدرس‌اش کاخ‌سفید در واشنگتن هست آدرس اشتباه کسی به آنها ندهد یک عده‌یی به‌خاطر منافع غلط گروهی و باندی به مردم آدرس غلط ندهند! آدرس صحیح تمام جنایات و فشار بر مردم عزیز ایران واشنگتن دی.سی کاخ‌سفید این آدرسش هست» (تلویزیون شبکه خبر ۵مهر۹۹).

در مقابل این درخواست روحانی از مردم، یکی از نمایندگان مجلس ارتجاع به نام اردشیر مطهری در جلسه علنی روز ۸مهر خطاب به روحانی گفت: «آقای رئیس‌جمهور می‌دانید مردم در شهر چه می‌گویند؟ پیاده راه بیفت برو ببین چه می‌گویند. می‌گویند خدا لعنت کند روحانی را این جمله‌ای است که دارد گفته می‌شود» (خبرگزاری مجلس ۸مهر۹۹).

درباره خطر تکرار قیام آبان ۹۸ روزنامه اعتماد ۹مهر۹۹ نوشت: «آبان تمام نمی‌شود. هر از چندی یکی از زخم‌های آن روزهای فاجعه‌بار باز می‌شود و سوزش‌اش جان جامعه را می‌خراشد. آخرینش خودکشی پدر امیرحسین مرادی، یکی از بازداشت‌شدگان آن روزهای بلواست... نتیجه آن (قیام) هم اعلام اعداد بزرگ و غیرقابل انتظاری از کشته‌ها و آسیب‌دیده‌ها بود که نشان از فراگیری اعتراضات خشونت آمیزبود».

روزنامه جوان وابسته به سپاه پاسداران ۹مهر۹۹ با نقل بعضی از اظهارات و نوشته‌های فوق که در رسانه‌های وابسته به باند روحانی منتشر شده به آنها هشدار داد: «این نوع مطالب «تصویرسازی یک نظام در حال فروپاشی» را تداعی می‌کند و این باعث می‌شود «تا مجموعه این فشار‌ها و تحریم‌ها و نارضایتی‌ها را تبدیل به یک فتنه و آشوب داخلی» شود و به «فروپاشی نظام» منجر گردد».

اکنون سؤال این است که حکومت آخوندی برای مقابله با این وضعیت انفجاری چه راه‌حلی اتخاذ کرده است؟

پاسخ بسیار روشن است راه‌حل رژیم برای مقابله با این وضعیت انفجاری سرکوب تا جاییکه امکان داشته باشد و گسترش بیشتر کرونا در میان مردم و درگیر کردن مردم با این بیماری است.

رژیم بر این گمان باطل است که با وجود نگرانی مردم از ابتلا به کرونا دیگر جایی باقی نمی‌ماند که آنها به فکر قیام و اعتراض باشند.

دلیل اصرار خامنه‌ای و روحانی برای پنهان‌کاری شیوع کرونا، بازگشایی مشاغل ومدارس، برگزاری کنکور و مراسم عزاداری همین است.

نتیجه این‌که خامنه‌ای و روحانی عامدانه استراتژی کلان تلفات انسانی و فرستادن مردم به میدانهای مین کرونا را در پیش گرفته‌اند تا مانع شکل‌گیری قیام شوند.

اما هم‌چنان که رهبر مقاومت مسعود رجوی در پیام شماره ۲۵ ارتش آزادیبخش گفت: «بر خلاف تصور آنها جانهایی که از دست می‌رود نه عامل بقای رژیم بلکه تیک تاک فنا و پایان است. ترس و وحشت بی‌پایان از خطر قیام و سرنگونی و از هزار اشرف و کانون‌های شورشی مبین همین حقیقت است.

ارتش گرسنگان به سوی شورش و قیام می‌رود. آتشفشان خشم خلق فوران خواهد کرد».