طی ۱۲روز گذشته تحولی در ایران‌زمین رقم خورد که عبور قاطع از یک کمیت به یک کیفیت است. کمیت‌های انباشته‌شده از قیامهای پیشین در یک دههٔ گذشته، به کیفیت تعادل‌قوای سیاسی ــ اجتماعیِ بازگشت‌ناپذیر به‌نفع مردم و علیه حاکمیت انجامید.

خون هزاران مهسا امینی را چه ساده ریختند و در پناه جنایت و سرکوب‌گری سالیان‌شان، هرگز فکر نمی‌کردند که ضربه‌ٔ کاری و کارستان را اتفاقاً از به‌هم پیوستن حافظه‌های مردمانی می‌خورند که قربانیان سالیان جنایت و سرکوب علیه هزاران هم‌چون مهسا بوده‌اند.

خیزش، خروش، شورش و قیام به‌پا شد و دردهای مشترک با نشانه گرفتن رأس همه‌ٔ فسادها و جنایات و سرکوب‌ها یعنی ولی‌فقیه، وجدانهای بیدار ملی را برانگیخت تا کف خیابان را سنگر رزم با پلیدترین نیروی ارتجاعی تاریخ ایران کنند. کف خیابان، سنگر دفاع از آزادی و برابری و شاهراه فراخوان به توانستن و بایستن شد. این سنگر، شهر به شهر تکثیر شد و با هر گسترشی، بذرافشان همبستگی ایرانیان و فراخوان پیوستگی‌شان گشت.



چنین تحولی رخ داد که ناقوس بیدارباش قافله و پیام روشنگرانه‌اش ناگهان ایران‌زمین را منفجر نمود، پوست یلداییِ سالیان تاب‌آوری‌اش را برانداخت، خیزید و خروشید، شورید و توفید، منادی آزادی و برابری و تابش دادخواهی بر فراز وجدان هر ایرانی در داخل و خارج کشور شد. منادی و تابشی که «کف خیابان» را پیام رمز «تداوم و استمرار» قیام نمود تا حافظ سنگر تکثیر شده در سراسر ایران باشد. اکنون چنین ندا و تلألؤ خاموشی‌ناپذیر در زمین و آسمان ایران در گردش است و هوشیاری و حضور مداوم می‌طلبد.



در خبرها بود که دشمن بدکیش آخوندی در کار دسیسه و تمهید و تهدید برای برچیدن سنگر «کف خیابان» است. اما هیهات که مردم ایران مطالباتی را در این قیام فریاد کردند و برایش خون دادند که رژیم ملایان هرگز توان دادن آنها را ندارد؛ چرا که بهای هر کدام از مطالبات قیام‌آفرینان، معادل زلزله‌یی ویران‌گر در ارکان و ساختار این حاکمیت است. از طرفی مطالبات مردم در کف خیابان، دیگر کوتاه‌آمدنی نیستند؛ چرا که کمیت‌های پیشین به کیفیت نوین و مطالبه‌یی ملی یعنی «مرگ بر خامنه‌ای» بالغ شده‌اند.



چنین تعادل‌قوای سیاسی ــ اجتماعی در قیام ۱۲روز گذشته رقم خورده است که «کف خیابان» را میدان هماوردی مردم با حاکمیت آخوندی تا آخرین مرحله سقوط این حاکمیت تبدیل نموده است. بنابراین در ایران‌زمین پس از قیام سراسری تا این لحظه در ۵مهر، «کف خیابان» های شهرهای ایران با سرنگونی محتوم حاکمیت ولایت فقیه گره ناگشودنی خورده است.



چشم‌انداز آینده از امروز تا تحقق مرحله نهاییِ نبرد قیام‌آفرینان با تمامیت نظام ملایان، حفظ «کف خیابان» به‌معنای تضمین تداوم و استمرار قیام برای آزادی و برابری است. خون بیش از ۲۴۰ شقایق و رنج و شکنج بیش از ۱۲هزار اسیر، تضمین پیوندهای آرمانی و همبستگی‌های ملی برای حفظ سنگر «کف خیابان» در مبارزه‌یی بی‌توقف تا تحقق مطالبات مردم ایران هستند. مطالباتی که در این ۱۲روز، ندای مشترک و فریاد دادخواهی مردم ایران را به اقصا نقاط قاره‌های جهان برد و امواج همبستگی، هم‌دلی و پیوند با این نداها و دادخواهی‌ها را برانگیخت.

«کف خیابان»، رمز فراخوان ملی برای تداوم قیام و سنگر حفاظت و استمرار مطالبات آن تا تحقق مقصود و مطلوب مردمی و ملی است. برای این فراخوان و این سنگر، همواره هوشیار، متحد و همبسته: به پیش!