مسکن یکی از بحرانهای آخوند‌ساخته و تحمیلی به مردم ایران است. روزی نیست که در گوشه و کنار میهن شاهد برپایی تظاهراتی نباشیم، مثل تظاهرات فرهنگیان ورامین در اعتراض به ندادن مسکن به آنها بعد از ۲۵سال وعدهٔ دروغ و بالا کشیدن پولشان. یا تجمعی مثل فرهنگیان تبریز که دهسال است پیگیر مسکنی هستند که پولش را داده‌اند و از آن خبری نیست. در این بحبوبه رئیسی اعلام می‌کند می‌خواهد یکساله یک میلیون مسکن بسازد.



این در حالی است که کارشناسان حکومتی از یک‌سو به او می‌گویند:

«برخلاف تصورات و القائات موجود در بازار مسکن، بررسی‌هاشان می‌دهد نه‌تنها با کسری عرضه مواجه نیستیم، بلکه با مازاد عرضه‌ای بالغ بر ۱۰درصد تقاضای کل (با لحاظ خانوارهای تک‌نفره) مواجه هستیم. اما آنچه باعث شده تصور کسری عرضه ایجاد شود، تقاضای سرمایه‌یی و سفته‌بازانه است» (روزنامه حکومتی دنیای اقتصاد «مشکل مسکن؛ عرضه یا تقاضا؟» - ۱۶شهریور).

«تقاضای سرمایه‌یی و سفته بازانه»! این به‌روشنی دم خروس مافیا است.

کارگزاران حکومتی از طرف دیگر به رئیسی گوشزد می‌کنند اجرای چنین طرح رویایی تورم‌زا و به سود رانت خوران است.



کارشناس حکومتی روز ۱۳شهریور در تلویزیون شبکه افق رژیم در رابطه با ساخت مسکن گفت:

«وقتی همین الآن ما نزدیک سه میلیون واحد مسکونی نزدیک سه میلیون واحد مسکونی خالی داریم یعنی سه میلیون ساختیم خالی است اصلاً با کدام عقل این جور میشه سازوکار است که هیچ جای دنیا اجازه نمی‌دهند که این اتفاق بیفتد ثروت ملی بیاید هزینه یک کالایی بشه بعد این احتکار بشه هیچکس هم انگار نه انگار الآن در شهر تهران در بدترین وضعیت قیمت را ما داریم الآن نزدیک ۴۲درصد مردم مستاجر هستند نزدیک نصف مردم مستاجر هستند یعنی چی؟ یعنی ۴۲درصد از خانه‌هایی که در شهر تهران هست اینها املاک دوم و سوم و هزاران و ده‌هزارم افراد دیگه هست».

آش ریختن رانت ناشی از ساخت ۱میلیون مسکن در سال به جیب از ما بهتران نظام، به قدری شور است که تلویزیون تحت‌امر خامنه‌ای البته بدون این‌که آدرس دقیق بدهد که این رانت به کجا می‌رود، به گوشه‌یی از آن اعتراف می‌کند: «یکی از اصلی‌ترین دلایل مخالفان این وعده موضوع تورم‌زا بودن ساخت یک میلیون مسکن در سال است به‌گفته کارشناسان منتقد ساخت این حجم از مسکن نیازمند حداقل ۵۰۰هزار میلیارد تومان نقدینگی است که چنین رقمی پنج برابر بودجه عمرانی کشور است و تزریق چنین عددی تورم سی تا چهار درصد بیش از نرخ تورم بالای کنونی را در پی دارد» (همان منبع).

در شرایطی که کارشناسان خود رژیم اعتراف می‌کنند مشکل در کمبود مسکن نیست و ساخت مسکن موجب تورم و تورم هم بلافاصله منجر به کوچکتر شدن سفره همان محرومانی می‌شود که سنگ بی‌مسکنی آنها را به سینه می‌زنند باید پرسید پس در پشت اصرار برای ساخت مسکن منافع چه کسانی خوابیده است؟ پاسخ این سؤال نیز از درون دعواهای باندی نظام بیرون می‌زند.

روزنامه حکومتی آرمان ۱۷شهریور در مطلبی با عنوان «مافیا خود را به سطوح بالای حاکمیت رسانده است» از قول راغفر اقتصاددان حکومتی با اشاره به احتکار سیمان که منجر به افزایش قیمت مصالح ساختمانی شده می‌نویسد: «در چنین شرایطی قوه قضاییه و مجلس هیچ واکنشی نسبت به این فساد که زندگی مردم و برنامه‌های دولت را تحت تأثیر قرار داده نشان نمی‌دهند». و در ادامه می‌افزاید: «مافیاهای قدرت به اندازه‌ای ریشه پیدا کرده و گسترده شده‌اند که منویات خود را تا بالاترین سطوح تصمیم‌گیری در کشور می‌رسانند و اجازه نمی‌دهند عواملی مانع پیگیری اهداف آنها شود».



و بالاخره باید پرسید مسکنهای مورد اشاره رئیسی به چه کسی خواهد رسید؟ و چنگال مافیاهای قدرت و ثروت در مسکن کجا کمین کرده‌اند، یا پشت این بازی سرمایه‌یی کدام سفته‌بازان صف کشیده‌اند؟.

واقعیت این است که پشت بانکها هم باندهای غارت از بیت خامنه‌ای و نهادهای زیردستش تا سپاه و بسیج و نیروی انتظامی صف کشیده‌اند. ته صف هم صفی از آقاها و آقا زاده‌ها ایستاده‌اند. افرادی مثل آخوند مصباحی مقدم تا مخبر معاون رئیسی.