از لحظهٔ اعلام نتایج سیرک انتخابات نظام دیکتاتوری ولایت فقیه، موج بی‌سابقه‌ای از انزجار بین‌المللی علیه آخوند جلاد رئیسی آغاز شد. خبرگزاریها، رسانه‌ها و احزاب و سازمانهای سیاسی و مجامع بین‌المللی از رئیسی با عناوینی مانند قاتل، ناقض حقوق‌بشر و کسی که در جنایت دست دارد، نام می‌برند.

سازمان عفو بین‌الملل طی بیانیه‌یی که بیدرنگ صادر کرد گفت: رئیسی «عضوی از هیأت مرگ در زندانهای تهران بوده که در سال۱۳۶۷چندین هزار زندانی سیاسی را به‌طور فراقانونی اعدام کرده است» و «او باید برای جنایت علیه بشریت تحت تحقیقات کیفری قرار بگیرد». کوفلر، کمیسر حقوق‌بشر وزارت‌خارجهٔ آلمان گفت: «این نگران‌کننده است که رئیس‌جمهور منتخب رژیم (رئیسی) از نقض حقوق‌بشر فاصله نگرفته است». خبرگزاری رویترز گزارش داد «واشنگتن و گروه‌های حقوق بشری، رئیسی را مسئول اعدام فراقضایی هزاران زندانی سیاسی در سال۱۳۶۷ می‌دانند». وال استریت ژورنال نوشت: «در سال۱۳۶۷ رئیسی اعدام فراقضایی هزاران مخالف را انجام داد».



این واکنش‌ها برخلاف عرف بین‌المللی است، چرا که مقامها و نهادهای سیاسی برای پیروز انتخابات پیام تبریک ارسال می‌کنند. اما در رابطه با رئیسی جلاد عمدهٔ کسانی که پیام تبریک فرستاده‌اند، عناصر منفوری مانند بشار اسد و مادورو و نوری مالکی و حسن نصرالله و سردمداران گروه‌های تروریستی مزدور رژیم در عراق و لبنان و یمن بودند. رویکرد جامعهٔ جهانی با انتصاب رئیسی، اساساً مانند سردمداران کودتای نظامی است.



منشأ منفوریت جهانی رئیسی جلاد
منفوریت بی‌مانند رئیسی جلاد محصول جنبش عظیم دادخواهی خون شهیدان قتل‌عام ۶۷ است که موج تازه آن، پس از فراخوان رئیس‌جمهور برگزیدهٔ مقاومت، خانم مریم رجوی در سال۱۳۹۵به حرکت درآمد و سراسر جامعهٔ ایران و سپس جهان را در نوردید؛ در همان شرایط بود که در مرداد۹۵ فایل صوتی منتظری در ملاقات با جلاد ابراهیم رئیسی و سایر دست‌اندرکاران قتل‌عام۶۷ منتشر شد که او درباره قتل‌عام‌ها به‌آنها می‌گفت: «به‌نظر من بزرگترین جنایت در جمهوری اسلامی... به‌دست شما انجام شده است»؛ پس از آن پسر منتظری درباره علت انتشار این فایل صوتی پس از ۲۸سال، با اشارهٔ به «فضای مناسب» ایجاد شده توسط جنبش دادخواهی گفت: چون «در حال حاضر... دائما بحث بر سر این موضوع است».

پس از آن جنبش دادخواهی از مرزهای ایران فراتر رفت و بر افکار عمومی بین‌المللی، پارلمانها و وزارت‌خارجه‌ها و دولتها تأثیرات عمیق گذاشت.



صدها آکسیون، تظاهرات و افشاگری بین‌المللی؛ هزاران ملاقات با مراجع حقوق‌بشری و سیاسی کشورها؛ انبوه فراخوان به‌سازمان ملل همراه با اسناد و مدارک قتل‌عام و جنایات رئیسی هر چه بیشتر جهان را با رژیم قتل‌عام و به‌ویژه آخوند جلاد رئیسی، آشنا کرد. نخست خانم عاصمه جهانگیر کمیسر فقید حقوق‌بشر ملل متحد موضوع قتل‌عام۶۷ و لزوم انجام تحقیقات بین‌المللی در مورد آن را مطرح کرد و سپس در شهریور۹۹ هفت گزارشگر ویژهٔ ملل متحد طی نامه‌یی به‌رژیم ایران در مورد قتل‌عام سال۶۷ هشدار دادند و زمینه را برای برپایی دادگاههای بین‌المللی، برای خامنه‌ای، رئیسی و دیگر جانیان قتل‌عام۶۷ آماده کردند؛ در آبان۹۸ وزارت خزانه‌داری آمریکا رئیسی جلاد را به‌خاطر کشتار قیام آبان۹۸، نقض حقوق‌بشر و اعدام‌های دههٔ ۶۰ تحریم کرد. در سال۹۹ اعضای مجلس نمایندگان آمریکا در قطعنامهٔ ۱۱۸ قتل‌عام زندانیان سیاسی در سال۶۷ را «جنایت علیه بشریت» نامیدند و از دولت آمریکا خواستند «در هر تحقیقات بین‌المللی در مورد قتل‌عام ۶۷ شرکت کند». چندی بعد این قطعنامه به‌امضای اکثریت اعضای کنگرهٔ آمریکا رسید؛ در اردیبهشت۱۴۰۰ بیش از ۱۵۰تن از مسئولان پیشین سازمان ملل، کارشناسان بین‌المللی و سازمانهای معتبر غیردولتی در نامه‌یی به‌گوترز و گزارشگران ملل متحد، خواهان تشکیل کمیسیون بین‌المللی تحقیق درباره قتل‌عام زندانیان سیاسی سال۱۳۶۷ شدند.



اینگونه بود که جنبش دادخواهی با تکیه بر خون ۳۰هزار مجاهد سرموضع پیش رفت تا جایی که خامنه‌ای را در وحشت از قیام، مجبور به‌مهندسی و بیرون کشیدن آخوند جلاد رئیسی از صندوق شعبده انتخابات کرد، اکنون جهان ضمن ابراز نفرت، از رئیسی با عنوان رئیس‌جمهور قاتل نام می‌برد.