در سالروز سرقت انقلاب ضدسلطنتی مردم ایران، ساندیس‌خوران نظام، این بار با موتور و ماشین شو مسخره‌یی راه‌انداخته بودند و تلاش می‌کردند با بوق‌زدن و عربده‌کشی کسادی سیرک نظام را بپوشانند، اما هر چه بیشتر وضعیت آشفته و از هم گسیختگی نظام را به نمایش گذاشتند. آخوند روحانی هم طی دیروز و امروز دوبار به‌صحنه آمد تا با حرفهایش، نمایش ورشکستگی نظام را تکمیل کند.



گدایی مذاکره!
رئیس‌جمهور نظام در حالی که بعد از تغییر دولت در آمریکا قند در دلش آب شده بود و از «فرصت» ها سخن می‌گفت و از این حرف می‌زد که «حس می‌کنیم فضا برای روابط نزدیک‌تر و تعامل بهتر» با استکبار جهانی! آماده شده و «آقایی که جدید آمده گفته می‌خواهد به برجام برگردد» (۲۱ آذر) و با نصیحت حوزوی به رئیس جمهور جدید آمریکا می‌گفت: «راه توبه باز است» (۱۹ آذر) پس حالا بایدن «بیاید دومرتبه یک کاغذ خوب بگذارد و قشنگ امضا کند» که به برجام برگردد و تحریم‌ها را لغو کند (۱۹ آذر)، اکنون گویا متوجه پوچی رؤیای پنبه‌دانه‌اش شده زیرا در دیدار با سفرای خارجی نالید: «در دولت جدید آمریکا هم تا امروز ما اقدام مناسب و درستی مشاهده نکردیم!» (۲۱بهمن)؛ و بعد هم واکسنی که خامنه‌ای طی حکمی ضدبشری ورود آن را ممنوع کرده بهانه کرده و گفت: «دولت جدید آمریکا که مدعی است می‌خواهد با کووید-۱۹ مقابله کند یا لااقل نسبت به‌دولت ایران کمک کند، اما (در قبال نظام) اقدامی تا امروز انجام نداده است!» (۲۱بهمن)؛ همزمان با این التماس‌های ذلیلانه، روحانی وزیر خارجه‌اش را هم فرستاد تا در خبرگزاری سپاه پاسداران، به زبان انگلیسی ملتمسانه بگوید: «با حضور دولتی جدید در واشنگتن این فرصت وجود دارد که رویکرد تازه‌ای آزموده شود، اما پنجره کنونی به‌سرعت در حال بسته شدن است!» و این‌که دولت بایدن «از شکست حداکثری ترامپ درس بگیرد، نه این‌که به آن گرایش داشته باشد!» (ظریف-۲۱بهمن).



از سوی دیگر رئیس‌جمهور نظام فرتوت ولایت، رو در روی باند دلواپسان که در جنگ باندی درون نظام، «مذاکره» را خسارت محض می‌نامند، تلاش کرد آسمان و ریسمان را بهم ببافد و با شیوهٔ امام دجالش با شیادی به پیامبر اسلام دخیل ببندد که «من به مذاکره افتخار می‌کنم! حتی پیامبر در مقاطع مختلف با دشمنان خود مذاکره کرد، پیمان بست و صلح کرد!» (۲۲بهمن).

این عجز و لابه‌ها برای مذاکره و رفع تحریم‌ها در حالیست که «رویکرد جو بایدن ادامه مسیر دونالد ترامپ است» (روزنامهٔ حکومتی سیاست روز-۲۱بهمن) و در حالی که نظام منتظر شکاف در تحریم‌ها بود «حرف‌های جو بایدن» که تحریم‌ها را بر نمی‌دارد «سیگنال غیرمنتظره‌ای را روانه اقتصاد نظام کرد» (روزنامهٔ حکومتی ابتکار-۲۱بهمن) و «بایدن و تیم کهنه‌کار او هم‌چنان بر میراث سیاست «فشار حداکثری» دونالد ترامپ اصرار دارند» (خوش‌چهره-کارشناس حکومتی-۲۱بهمن).



وحشت از خشم اجتماعی
روحانی در سخنرانی خود در سیرک ۲۲بهمن نیز با ابراز وحشت از خشم اجتماعی، نالید که «تمام طراحی دشمنان این است که مردم را از نظام جدا کنند؛ (آنهم) با دروغ، با تهمت، با بدزبانی و با سخنان نادرست و ناروا»؛ و بعد هم با اعتراف به شکست همه‌جانبهٔ نظام ولایت فقیه و فلاکت و نکبتی که دامنگیر مردم کرده، کوشید فجایع و فساد ۴دهه حاکمیت سیاه آخوندی را به حساب «توطئهٔ خارجی» بگذارد که «اگر توطئهٔ خارجی نبود و اگر جنگ تحمیلی نبود، امروز شرایط خیلی بهتر را در ایران شاهد بودیم!» (۲۲بهمن).

آخوند روحانی هم‌چنین تلاش کرد با استفاده از فرصت سخنرانی در این شو حکومتی، خامنه‌ای را تهدید کند که اگر در نمایش انتخابات۱۴۰۰ مانند انتخابات مجلس ارتجاع در اسفند۹۸ باند آنها را قلع و قمع کند، نمایش انتخابات مفتضح‌تر خواهد بود؛ پس «باید کاری کنیم که ۷۵درصد مردم در انتخابات شرکت کنند!». اگر چه رقم‌سازی در اتاق تجمیع آرا کار همیشگی نظام است. اما همین که در مهمترین نمایش سالانهٔ نظام، روحانی پیشاپیش این‌گونه نسبت به مفتضح شدن انتخابات هشدار می‌دهد و آن را ابزار تهدید باندی می‌کند، نشان می‌دهد طی ماه‌های آینده، هر چه به نمایش انتخابات رژیم نزدیک می‌شویم باز هم بحران و تشتت درونی نظام بیشتر اوج گرفته و گرگهای گرسنه بر سر لاشهٔ قدرت و غارت، بیشتر به جان هم می‌افتند.



نمایش کساد ۲۲بهمن رژیم و اظهارات آخوند روحانی، نمایی از وضعیت بحرانی رژیم آخوندی را به همگان نشان داد. رژیمی که پس از ۴دهه نشستن بر اریکهٔ خون و یغما، اکنون در گرداب بحرانها دست و پا می‌زند و با این وضعیت خود را در برابر جامعه‌یی جوشان و طوفانی می‌بیند که با پیشتازی کانون‌های شورشی و مقاومتی سازمان‌یافته، می‌رود تا ضربه نهایی را برای ریشه‌کنی این رژیم، وارد کند و آرمانهای انقلاب به‌یغما رفتهٔ ضدسلطنتی را، در مداری نوین به منصهٔ ظهور برساند.