Reykjavik to miasto, które skupia dzisiaj 65% ludności Islandii. Ta niegdyś osada handlowa uzyskała prawa miejskie dopiero w 1786 roku. Powolny rozwój miasta trwał przez cały XIX wiek, natomiast początkiem kolejnego - na Islandię dotarły idee miasta-ogrodu, które zaowocowały rozwojem urbanistyki, pierwszej ustawy planistycznej (1921) i pierwszego planu miasta (1927). Kolejna fala błyskawicznego rozwoju nastąpiła w latach 60. Modernistyczna idea funkcjonalnego strefowania, niskiej zabudowy i rozwoju komunikacji samochodowej padła na podatny grunt. W latach 80. i 90. przywrócono możliwość wyższej zabudowy a następnie zaczęto uwzględniać jakiekolwiek wymogi ochrony środowiska naturalnego i kulturowego. Mimo, że dzisiaj Reykjavik to w wielu aspektach miasto ekologiczne, zielone i bezpieczne to wciąż żmudnie naprawia niekorzystne urbanistyczne wybory.
Moja rozmówczyni - Karolina Konieczna jest architektką wnętrz, aktualnie mieszkającą i pracującą w Reykjaviku. Karolina studiowała w Polsce, pierwsze doświadczenia zawodowe zdobywała w Polsce, ale 2 lata temu postanowiła wyjechać, poodkrywać i zgłębić islandzkie środowisko architektoniczne i doświadczyć samego miasta Reykjavik.

• W jaki sposób zainteresowała się architekturą wnętrz?
• Jakie czynniki zadecydowały o jej wyjeździe do Reykjaviku?
• Co odróżnia pracę architektki wnętrz w Polsce i na Islandii?
• Jak wygląda islandzka higiena pracy?
• Jakie są najczęściej spotykane opinie związane z życiem i pracą w Reykjaviku?
• Czy to miasto jest romantyzowane?
• Jakie amerykańskie wzorce są wciąż widocznie w tkance miasta?

Badania dotyczące kultury samochodowej Reykjaviku (ang.): https://www.mdpi.com/2071-1050/13/2/619/htm?fbclid=IwAR3WqVUFpgHRWlv2zQw5WoR4mQx8fq1qH_egoHLvHGILeNt9MANzbV-xxew Książka "O czasie i wodzie" (nie tylko o Islandii ale też o szerszym rozumieniu relacji człowieka ze światem) - rekomendacja Karoliny: https://karakter.pl/product-pol-487-O-czasie-i-wodzie.html Reykjavik Carbon Neutral 2040: https://visitreykjavik.is/news/reykjavik-carbon-neutral-2040 Wsparcie dla podcastu: https://patronite.pl/architekturapowinna
Miłego odsłuchu, Klaudia Lachcik