در ایران جنگ و نبردی میان زندگی و زندگی‌سازان با جهنم‌کنندگان زندگی و مرگ‌آوران در جریان است. این بزرگ‌ترین و گسترده‌ترین جبهه نبرد ضدطبقاتی و صنفی و در جوهر خود ضد حاکمیت طبقاتی‌ساز و استثمارگر ولایت فقیه می‌باشد.

این نبرد ضدطبقاتی با حاکمیتی غارتگر و اشرافی، وقتی به میدان اعتراضات فرهنگیان می‌رسد، علاوه بر جنبهٔ اقتصادی و معیشتی، جنبهٔ فرهنگی و آموزشی به‌عنوان قدرتی سراسری به‌خود می‌گیرد.

فرهنگیان، معلمان، دانشجویان و دانش‌آموزان از اثرگذارترین اقشار اجتماعی در تعیین سرنوشت یک کشورند. اینان عصب‌های دردشناس و نشانی‌دهندهٔ علت و اساس فساد و رانت‌خواریِ حکومتیان و وضعیت اسفناک معیشت اقشار مردم ایران هستند.



رژیم ملایان می‌خواهد اقشار مردم ایران یکدیگر را در زندانهایش ملاقات کنند و نه در خیابان‌ها و اعتراضات و اتحاد و همبستگی‌شان. به همین دلیل علاوه بر گسترش زندان‌سازی، تمام اتحادیه‌ها و سندیکاهای مستقل را یا منحل کرده و یا به‌شدت زیر فشار و محدودیت و سرکوب قرار می‌دهد. اما در اول مهر، خیزش بزرگ معلمان در دهها شهر کشور، بساط حساب و کتاب کارگزاران نظام آخوندی را به‌هم ریخت. روز پنجشنبه اول مهر شاهد تجمع اعتراضی معلمان در سراسر ایران بودیم که مقابل اداره آموزش و پرورش رژیم به هم پیوستند. جمعیت انبوه معلمان شعار می‌داد:

معلم بیدار است از تبعیض بیزار است

معیشت، منزلت، حق مسلم ماست

اجرای رتبه‌بندی حق مسلم ماست



به این شعارها دقت کنید؛ آیا باید «معیشت» و «منزلت» و «تساوی رتبه»، مشغولیات مداوم فکری و صنفیِ اصلی‌ترین قشر فرهنگ‌ساز و تربیتی یک مملکت باشد؟ وقتی آخوندها زیر پای مهم‌ترین نشانهٔ تمدن و فرهنگ یک کشور را خالی کرده و به حق مسلم پایه‌یی‌ترین نیازهای حیاتی آن خیانت می‌کنند، آیا به‌دور از انتظار است که ناهنجاریهای اجتماعی و زیستی از سر و کول ایران زیر سلطهٔ آخوندها بالا می‌رود؟



موقعیت کنونی که در آغاز سال تحصیلی ۱۴۰۰ با خروش و اعتراض و تجمعات بزرگ فرهنگیان رخ نموده، گویای این واقعیت است که آموزش و پرورش کابینهٔ جلاد ۶۷ با سالی پرچالش مواجه است. آثار این چالش علیه خامنه‌ٔ و رئیسی محدود به فرهنگیان نخواهد بود بلکه دانش‌آموزانی که قربانیان نظام طبقاتی آموزش در ایران هستند، چالش مضاعف پیش روی خواهند بود.



تجمع بزرگ فرهنگیان در روز اول مهر به سرانجام نرسیده، روز سوم مهر شاهد خروش معلمان در بیش از۴۰ شهر در ۲۰استان ایران بودیم. تجمعی سراسری که با فراخوان فرهنگیان صورت گرفت.

صبح روز شنبه ۳مهر، بار دیگر فرهنگیان و بازنشستگان در مقابل اداره‌های آموزش و پرورش و چندین ارگان حکومتی تجمع کردند. خروش فرهنگیان، سیاست‌های چپاولگرانه و غارتگرانهٔ کارگزاران نظام ملایان را زیر ضرب و طنین شعارهایشان قرار داد:

معلم زندانی آزاد باید گردد

معلم داد بزن حقتو فریاد بزن

برنامه مسؤلان وعده‌های دروغین

معلم بازنشسته، آینه شاغل است

فرهنگی بیدار است از دروغ بیزار است

نه تسلیم نه سازش رتبه بدون خواهش

جمعیت فرهنگیان و آموزگاران و بازنشستگان فرهنگی در دادخواهی معلمان و فرهنگیان زندانی، یک‌صدا فریاد زدند: زندانی سیاسی آزاد باید گردد!



در این تجمع برای اولین بار، ترانهٔ «رزم مشترک» [همراه شو عزیز] ــ اثر معروف و ماندگار استادان مشکاتیان و شجریان ــ به‌صورت گروهی اجرا شد. اجرایی که پیام واضح ضرورت اتحاد و همبستگی را به دیگر اقشار جامعهٔ ایران می‌رساند:

«همراه شو عزیز / تنها نمان به درد / کاین درد مشترک / هرگز جدا جدا / درمان نمی‌شود. / دشوار زندگی / هرگز برای ما / بی‌رزم مشترک / آسان نمی‌شود».