Besin zehirlenmesi zannederken menenjit geçirdi ölüm ve kalım arasında günlerce dolaştı. Dünyaya at gözlüğü ile bakmanın ne demek olduğunu gördü, ‘insan nasıl kafadan çatlak olabiliyor’, pamuk ipliğine bağlı yaşanırken neler hissediliyor, hepsini yaşadı ve hayatı daha mutlu yaşamanın yollarını buldu...

Meltem Depecik iki kez üst üste menenjit geçirip yüzde birlik yaşam şansını kullanarak hayata bağlandı. Makineye bağlı olarak geçirdiği bir hafta sonra gözlerini açtığında kızı Ada’nın ismi dışında konuşmayı tamamen unutmuştu. Önce kelimeleri ve cümleleri hatırladı sonra merdivenleri dağ gibi gördü çünkü nasıl çıkıldığını artık bilmiyordu hayatı sil baştan öğrendi...



Ancak bir sorun vardı yürürken herkes gelip ona çarpıyordu, kalabalıkta dolaşamıyordu, beyin hızla sildiği her şeyi öğrenirken küçük detayların yaşam için ne kadar olduğunu fark etti. Meltem Depecik, “Herkesin bana neden çarptığını anlamıyordum, meğerse görme yeteneğim yüzde 70’e inmiş ve ben dünyaya artık at gözlükleri ile bakmaya başlamışım. Yön duygum hala tam olarak yerine gelmedi ama bu detaylar olmadan yaşamak için mücadele etmeye başladım” diyor. 

Yoğun bakımda ölümle kalım arasında gezinirken bembeyaz bir odada son derece mutlu yaşadığını zannetti. “Öyle filmlerdeki gibi bir beyaz ışık falan görmedim ama mutluydum, sevdiğim insanlar yanımdaydı. İyileştikten sonra bulunduğum odayı görmeye gittiğimde benim bulunduğum yer olmadığını fark ettim. Makinalara bağlı yaşadığım yedi gün boyunca kendimi gördüğüm yer bambaşkaydı. Beynim beni çok daha farklı bir yerde çok daha mutlu yaşatmış. Ben hastanedeyken babam kalp krizi nedeniyle hayatını kaybetmiş. Bunu öğrendiğimde insanın her türlü acıya karşı dirençli olduğunu anladım” diyor. 



İkinci kez menenjiti ise artık yeniden yaşama başladıktan ve her şeyi geride bıraktığını düşündükten tam yedi ay geçmiş. 

İkinci darbe ile bir gün aniden beyninin yarıldığını hissetmiş ve kafadan çatlak olmanın ne olduğunu o an anlamış. Kafadaki çatlak fark edilip ameliyata alındığında tüm öğrendikleri tekrar silinmiş. Ancak bu kez öğrenmenin ne demek olduğunu nasıl öğreneceğini daha iyi bildiğinden hayata sarılmış. 



Hatalıklarla baş etmek için hayatın direksiyonunu farklı bir yöne çevirmek gerektiğine karar vermiş. Meltem Depecik; “Ben bir şehir kadınıydım. Hayatımda köyüm olmamıştı ama yoğun bakımda gözlerimin önünde hep bir köy evi vardı ve hastaneden çıkınca şu marka elbise, bu marka araba, çocuğun okul parasından daha önemli şeyler olduğunu keşfettim. O hayalimdeki köy evini buldum ve orda yaşamaya başladım. Geçen hafta bir ineği doğumuna yardım ettim ve doğa ile iyileştim” diyor. 

İkinci hayatı vücuduna dövme olarak kazıtmış ve hayatın artık çok daha güzel olduğuna inanıyor.