Pan T. obudził się z okropnym bólem głowy. Wypił podwójne espresso i wziął połówkę ketonalu, ale to nie pomogło. Na domiar złego założył stary sweter. Leżał w szafie chyba z rok od ostatniego prania. Zdziwił się, gdy już będąc w drodze poczuł nieprzyjemny swąd wydobywający się spod kurtki. Znał ten zapach, ale przenigdy nie spodziewał się odnaleźć go na własnym ciele. Zacisnął mocniej dłonie na kierownicy i starał się o tym nie myśleć. Spróbował siłą woli przeobrazić przykrą woń w coś innego. Nie spodziewał się, że pójdzie tak łatwo. Stęchlizna w mgnieniu oka zmieniła się w suszone śliwki z wigilijnego kompotu. W wędzonkę ze świątecznego stołu. W słodki, ociekający tłuszczem plaster boczku. Ślina zebrała mu się w kąciku ust. Po kilku sekundach złudzenie prysło i niechciany zapach powrócił ze zdwojoną siłą. Zakręciło mu się w głowie. Kilka razy porządnie ziewnął próbując jakoś przeciwstawić się ogarniającej go senności. Zaszkliły mu się oczy, wzrok zaszedł mgłą. Niebo za szybą było byle jakie, bez szans na cokolwiek lepszego. Jakby do szklanki zimnego mleka ktoś strząsnął popiół z papierosa i zabełtał. Zero słońca od wielu dni. Ból przeniósł się ze skroni ku nasadzie nosa. Zapowiadał się fatalny dzień... Cały odcinek w formie tekstowej znajdziesz na: https://tomaszrzepecki.wordpress.com/2021/04/18/odcinek-7-wolne-miasto-krasnik/