Na chwilę wyszło słońce. To rzadkość o tej porze roku, więc trzeba się cieszyć każdym promieniem. Gołe drzewa rzuciły długie cienie na pola, komórki i domostwa. Za płotami rozlewał się wszechogarniający pierdolnik podwórek. Zima odkryje wszystko, co przez resztę roku zasłaniają liście i zboża. Maszyny wyglądały jak skansen, ludzie jak aktorzy odgrywający role w ludowym spektaklu. W gumofilcach, koszulach w kratę i rozpiętych waciakach. Na płotach wisiały odwrócone do góry dnem garnki i zwój grubego kabla. Ktoś próbował odpalić traktor, gdzieś zaszczekał pies. Siano leżało przykryte folią i w zagłębieniach między kostkami zebrała się woda. Bezładnie rzucone sztachety przytrzymywały tę ułożoną na kształt schodkowej piramidy konstrukcję.
Cały odcinek przeczytasz na: https://tomaszrzepecki.wordpress.com/2021/03/27/odcinek-4-krasnystaw/