W trzecim sezonie The Bear akcja wyraźnie zwalnia, byśmy mogli jeszcze dokładniej obserwować z czym mierzą się bohaterowie (oraz z czym za wszelką cenę nie chcą lub nie są w stanie się mierzyć).

Jest o perfekcjonizmie, dążeniu do doskonałości i pracoholizmie. To niszczy zarówno Carmena jak i jego otoczenie. Jest o traumach, także tych dziedzicznych syndromie DDD i DDA (Dorosłych Dzieci z rodzin Dysfunkcyjnych i Dorosłych Dzieci Alkoholików). 

Serial nadal opowiada o stracie, żałobie, walce o marzenie i pasji. W trzeciej odsłonie jest też o schedzie i dziedzictwie, o tym ile jest w nas cząstek, które przekazali nam ważni dla nas ludzie i ile my przekażemy dalej. Intencjonalnie lub nie. I jakie to będą cząstki. Czy jest jeszcze szansa i czas by to zmienić? W The Bear historia o pasji i rodzinie jest nierozerwalna, więc ta kwestia ma wymiar zawodowy i prywatny. 

Wybitnie zagrany, fantastycznie napisany i zrealizowany. Pełen symboliki i przyziemności. Trzeci sezon nie zawodzi i długo nie da Wam o sobie zapomnieć. 

Zachęcam Was do słuchania, dzielenia się przemyśleniami na temat serialu i odcinków podcastu Aktówka Kultury w mediach społecznościowych oraz wspierania moich działań na Patronite lub Buy Coffee. 

Autorka podcastu: Katarzyna Goworek
Montaż podcastu: Monika Adamska
Okładka podcastu: Bartek Sołtysik
Zdjęcie na okładce: Katarzyna Papieska