تقوا در رمضان
شبهای سرنوشت ساز
چرا روزه؟
اجازه بدید که ماه رمضان راهمانطور که قرآن معرفی کرده است به آن بپردازیم:
در قرآن در سوره بقره در باره روزه آمده‌است :‌
شهر رمضان الذي اُنزل فيه القرآن هدي للناس، و بينات من الهدي و الفرقان فمن شهد منكم الشهر فليصمه و من كان مريضاً او علي سفر فعدة‌من ايّام اخر يريدالله بكم اليسر و لايريدُ بكم العسر و لتكملوا العدة و لتكبروا الله علي ما هديكم و لعلكم تشكرون. ماه رمضان، ماهي است كه در آن قرآن فرود آمد تا هدايتي براي مردم باشد و تابشها و نشانه‌هايي براي جداسازي و مرزبندي راه از بيراهه باشد و كسي كه با این ماه مواجه شود، بايد كه روزه بگیرد، مگر كسي كه بيمار يا در سفر باشد كه در اين صورت روزهاي ديگري را روزه می‌گیرد چراکه. خدا براي شما آساني و آسايش را خواسته و نه سختي و فشار و ناراحتي را.
اين روزها را به‌پايان ببريد و خداي را به آنچه شما را به آن هدايت كرد، بزرگ بداريد. باشد كه شكرگزار گرديد.
ضرورت شعائر برای هر جمع
یکی از مهمترین اثر آداب و رسومی مانند نماز و روزه این است که انسان را مسئول و جدی میکند و از ولنگاری و تن دادن و تسلیم شدن به هر مشکل و خواسته ای که ستمگران برما تحمیل می‌کنند دور میسازد.
اجازه بدید بگویم که هیچ جمعی نمیتواند شکل بگیرد مگر این که تمامی نفرات آن جمع به یک سری قرار ومدارها و آداب و رسوم هایی که جمع قبول دارد عمل کنند.از مدرسه و دانشگاه تا اداره و کارخانه و شرکتها و تا محفلهای کوچک تا احزاب و سازمانها این استثنا ندارد.
رعایت قرار و مدار برای بستن افراد و محدودیتها نیست برای سود بزرگی است که جمع میبرد وتک تک افراد در آن سهیم هستند.بطوری که پیروزی جمع وموفقیت جمع پیروزی افراد آن جمع است .یک تیم فوتبال که پیروز میشود به نفع همه افراد تیم از بازیکن تا زاپاس تا مربی است و شکستش، شکست همه است.
طبعا هرچه جمع فعالتر و تأثیراتش بیشتر باشد مثال مقایسه یک کارخانه کوچک با یک کارخانه عظیم صنعتی ....
از آنجا که شعائر در یک مذهب هم آداب و رسوم بزرگترین جمع انسانی در طول تاریخ و در جهان است بااین دید به آداب و رسومش توجه کنیم یعنی بعنوان عملی که به کل جمع و مذهب وپیروان عظیم آن مربوط میشود.
در یک مثال ساده اگر در کشوری آئین نامه رانندگی نباشد ورود ماشین ضررش صد برابر نفعش میباشد و باعث کشتن و مجروح و مصدوم کردن مردم میشود.
شعائر و اداب و رسوم اعتقادی هم مهمترین مبنایی است که انسانهابتوانند با ایجاد رابطه‌های برادرانه و عادلانه ومحبت و دوستی و دور از هر گونه ظلم و ستم زمینه رشد جامعه و انسانها را فراهم کنند.
شعائر در شکلهای مناسب با هدف
شعائر همچون همه آداب ورسومها به تناسبت نقشی که دارند در شکلهای مناسب و زمان و تکرارشان تضمین وجود جامعه ای هستند با عالیترین مناسبات انسانی ضدظلم،ضدستم.جامعه ای رها و آزاد .
اما اين شعائر و آيينها، بسته به‌هدفي كه دارند با خودشان آداب و مراسمي را ايجاد مي‌كنند. مثلاً مراسم چهارشنبه‌سوري كه آخوندها با آن مخالفند، از سنتهاي ايراني است. مجاهدين و رزمندگان ارتش هم اين مراسم را دارند. برای مثال آخوندها در اين‌باره گفته بودند مجاهدين آتش‌پرست شده‌اند. اما برای کسی پوشیده نیست كه اين براي مجاهدین علامتي از جنگ و آتشباران ارتجاع و علامت سرخي مجاهدین و زردي دشمن خلق و ميهن ماست. پس هر ملت و مذهبي هدف مورد نظرش را با آيينهايش هم مشخص میکند و هم اجرا. ‌چرا اين‌كار را مي‌كند؟
ملاحظه کنید هدف آيین نامه راهنمایی و رانندگی حفظ سلامتی مردم و تضمین رانندگی است.
یعنی میتوان با فهم شعائر و اداب وسنن متوجه هدف و نتیجه آن می‌شویم .شعائر برای شعاير نیست و هدف فریب و نیرنگ و ریا نیست .
حال با دیدگاه به ضرورت وجود شعائر هم به شکل و اداب و رسوم آن می پردازیم و هم مهمتر از آن به هدف از برگزاری آن اشاره میکنیم.
ماه رمضان از تأثیرگذارترین آداب ورسوم است.
رها کننده انسان از غرايز مشترک حیوانی است تا بتواند بر پایه ارزشهای انسانی علیه هرنوع ظلم وستم در جامعه مبارزه کند.