My z Wujka odc. 3 - Jan Stawisiński
7 dic 2021 ·
15 min. 1 sec.
![My z Wujka odc. 3 - Jan Stawisiński](https://d3wo5wojvuv7l.cloudfront.net/t_square_limited_480/images.spreaker.com/original/34928be1bc175722c427a83c3157b0e3.jpg)
Scarica e ascolta ovunque
Scarica i tuoi episodi preferiti e goditi l'ascolto, ovunque tu sia! Iscriviti o accedi ora per ascoltare offline.
Descrizione
Jan Stawisiński – urodził się 29 czerwca 1960 roku w Sławnie w województwie zachodniopomorskim. W 1978 roku ukończył Zasadniczą Szkołę Telekomunikacyjną w Koszalinie i rozpoczął naukę w tamtejszym Technikum Elektrycznym....
mostra di più
Jan Stawisiński – urodził się 29 czerwca 1960 roku w Sławnie w województwie zachodniopomorskim. W 1978 roku ukończył Zasadniczą Szkołę Telekomunikacyjną w Koszalinie i rozpoczął naukę w tamtejszym Technikum Elektrycznym. Ze względu na trudną sytuację materialną rodziny jako dziewiętnastolatek porzucił naukę aby podjąć pracę. Przeniósł się do Katowic gdzie znalazł zatrudnienie w KWK „Wujek”. Szybko został też członkiem NSZZ „Solidarność”. Na Śląsku wznowił naukę w katowickim Technikum Górniczym dla Dorosłych. Znaczną część zarobionych pieniędzy wysyłał mamie, młodszym siostrom oraz ojcu który w następstwie wypadku był inwalidą.
Janek był młodym mężczyzną z pasją do sportu który planował ukończyć szkołę aby zostać geologiem. W dniu pacyfikacji kopalni miał zaledwie dwadzieścia jeden lat. Mimo, że planował w tym terminie podjąć urlop wypoczynkowy i wrócić do Koszalina, a także pomimo że ciężko przechodził zapalenie oskrzeli zdecydował się wziąć udział w strajku.
Przyczyną śmierci Jana była rana postrzałowa głowy. ZOMOwska kula przebiła obie półkule mózgowe. W szpitalu przeleżał ponad miesiąc. Zmarł 25 stycznia 1982 roku w szpitalu w Katowicach-Ochojcu. Jego ciało zostało przewiezione do Koszalina gdzie odbył się pogrzeb. Dziś w tym mieście znajduje się poświęcony mu pomnik a także ulica jego imienia.
mostra meno
Janek był młodym mężczyzną z pasją do sportu który planował ukończyć szkołę aby zostać geologiem. W dniu pacyfikacji kopalni miał zaledwie dwadzieścia jeden lat. Mimo, że planował w tym terminie podjąć urlop wypoczynkowy i wrócić do Koszalina, a także pomimo że ciężko przechodził zapalenie oskrzeli zdecydował się wziąć udział w strajku.
Przyczyną śmierci Jana była rana postrzałowa głowy. ZOMOwska kula przebiła obie półkule mózgowe. W szpitalu przeleżał ponad miesiąc. Zmarł 25 stycznia 1982 roku w szpitalu w Katowicach-Ochojcu. Jego ciało zostało przewiezione do Koszalina gdzie odbył się pogrzeb. Dziś w tym mieście znajduje się poświęcony mu pomnik a także ulica jego imienia.
Informazioni
Autore | Radio Katowice S.A. |
Sito | - |
Tag |
Copyright 2024 - Spreaker Inc. an iHeartMedia Company