مجلس شورای اسلامی که خود را شهره به انقلابی بودن می‌داند، تا همین‌جا نشان داده رانتی و پرحاشیه‌ترین مجلس تاریخ جمهوری اسلامی است.

یکی از رانت‌های عجیبی که این مجلس در روزهای اخیر با مصوبه خود آن را فراهم کرده، واردات خودرو خارجی به بهانه تعدیل قیمت ها در بازار خودرو است که گفته شده اثری بر کاهشی شدن این روند نخواهد داشت و بیشتر «هیاهو بر سر هیچ» است.

همچنین هرچه بیشتر جزئیات طرح واردات خودرو را بررسی کنیم، با نگاهی به سابقه و بازیگران این بازار متوجه می‌شویم، طرح بیشتر تامین‌ کننده منافع «اختاپوس‌های بازار خودرو ایران» است.

در آغاز کار دولت دوم روحانی زمزمه‌هایی مبنی بر سیطره مافیای واردات خودرو بر بازار و انحصار ایشان شنیده شد. مافیایی که رسانه‌ها آن را در اختیار چهار خانواده می‌دانستند.

روزنامه سازندگی در آن زمان با نام‌بردن از چهار خانواده فردوس، گرامی، بی‌ریا و حدادزاده آن‌ها را سر حلقه‌های مافیای خودرو در ایران معرفی کرد.

خانواده‌هایی که به نام نمایندگی شرکت‌های بزرگ خودروسازی جهان با ارز دولتی گفته شد اقلامی غیرمرتبط وارد کشور کرده‌اند و همچنین با ملتهب کردن بازار و به مدد انحصاری که در بازار خودروهای وارداتی داشتند، هر از چند گاهی قیمت‌ها را بالا برده و یا از مشتریان کلاهبرداری کرده‌اند.

اما نکته عجیب دیگر این بود که اکثر خانواده‌های فعال در بازار انحصاری واردات خودرو مشاغلی غیرمرتبط نیز داشتند. برای مثال برخی خانواده‌ها همانند جوکار در کنار فعالیت در بازار کتاب‌های کمک‌آموزشی، انحصار واردات خودروهای نیسان را در اختیار گرفتند.