فصل دوم
اسلام دموكراتيك
پاسخِ آرماني و سياسي
دربرابر بنيادگرايي
در جستجوي اسلام روشنايي
در حالي كه بنيادگرايي به تهديدي جهاني تبديل شده پاسخ به اين تهديد چيست؟
مسلم است كه در مقابل چنين تهديدي، بايد در جستجوي يك پاسخ كارساز آرماني
و سياسي بود. اگر درجستجوي چنين پاسخي باشيم به روشني خواهيم ديد كه پاسخ در
يك كلام »اسلام دموكراتيك« است.چرا كه هيچكس نميتواند بيش از ٧٥٠ ميليون زن
مسلمان يا يك و نيم ميليارد زن و مرد مسلمان را با يك الگوي غيراسلامي از بنيادگرايي
برحذر بدارد. اما در اين پاسخ عنصرمركزي خود اسلام است. اما اسلام واقعي، اسلام
دموكراتيك كه آنتي تز بنيادگرايي است…
در نتيجه و بلافاصله اين سؤال مطرح ميشود كه حقيقت اسلام چيست؟ آيا اسلام آن
است كه بنيادگرايان حاكم بر ايران ميگويند؟ يا اسلام واقعي اسلام دموكراتيك است
كه بنيادگرايي و ارتجاع تحت نام اسلام را بدترين دشمن اسلام ميداند؟ آيا جنايتهايي
كه رژيم آخوندي در ايران تحت نام اسلام انجام می دهد به راستي منبعث از اسلام
است؟
......
چند ماه بعد در تابستان خميني »ولايت فقيه » را عَلَم كرد، مجاهدين آن را قوياً رد كردند و
بعد هم رفراندم قانون اساسي ولايت فقيه خميني را تحريم كردند.
درسال ٦٠ وقتي خميني ميخواست لايحه قصاص را در مجلس آخوندي به تصويب برساند
مجاهدين نه تنها آن را ضداسلامي، بلكه يك »لايحة ضدانساني » معرفي كردند.
در تمام سالهاي بعد جنگ بين اين دو نيرو كه بر سر اسلام شاخص هاي كاملاً متضاد فلسفي
و فرهنگي و تاريخي و سياسي دارند ادامه پيدا كرده است اما نكته يي كه ميخواهم در اين
جا روي آن تأكيد كنم اين است كه دعوا بر سر آزادي بين اسلام دموكراتيك و بنيادگرايي
به طوركاملا قانونمند به دعوا و تفاوت عميق واساسي بر سر نگرش به زن وحقوق و آزاديهاي زن راه ميبرد. كما اين كه امروز مسأله دموكراسي در هر جامعه و نظام اجتماعي يا آرماني و فكري با مسأله برابري عجين است.
من معتقدم كه شاخص و معيار تمايز بين اسلام دموكراتيك و هرگونه برداشت بنيادگرايانه و استبدادي از اسلام نحوه برخورد با مسأله زن است.
خوباست با نظرگاه امام علي در مورد قرآن و احكام نيز آشنا شويم. او ميگويد: »قرآن، امور حلال و حرام، واجب و مستحب، ناسخ و منسوخ، خاص و عام، و محكم و متشابه را
بيان كرده است «. امام علي ادامه ميدهد كه »برخي امور در قرآن واجب شمرده شد ه اند
درحاليكه اين وجوب در سنت(پيامبر) نسخ شده است و همچنين اموري در سنت واجب
شمرده شده اما در قرآن ترك آن مجاز شمرده شده است. و نيز اموري در زمان خود واجب
بوده اند اما پس از آن زايل و منتفي شدهاند «. آيا اين بيانات صريح امام علي، مؤيد برداشتهاي
قشريگرايان است يا ديناميسم قرآن را ثابت ميكند.....