بنيادگرايي و زنان – قسمت اول
زمينة ظهور بنيادگرايي
ايران كشوري است با وسعتي سه برابر فرانسه و جمعيتي حدود ٧٠ ميليون، كشوري با
٩٨ درصد مسلمان و اكثريت شيعه. ولي آنچه موقعيت ايران را برجسته می كند قبل از
هر چيز تأثيرگذاري فرهنگي و سياسي آن در جهان اسلام ميباشد. چرا كه ايران نقش
تعيين كننده و يگانه يي در شكل گيري تمدن اسلامي در سدههاي اولية ظهور اسلام داشته
و همواره در سمت گيريهاي سياسي و اجتماعي و فرهنگي جهان اسلام اثرگذار بوده
است.بي جهت نيست كه رژيم آخوندي رسماً از ايران به عنوان ام القُراي اسلامي نام ميبرد.
محمدجواد لاريجاني، از نظريه پردازان ولايت فقيه، تصريح ميكند: »ما موقعيت بسيار
بزرگي در جهان اسلام داريم. هيچ كشوري جز ايران نميتواند جهان اسلام را رهبري
كند. اين يك موقعيت تاريخي است....
آرزوي به دست آوردن »رهبري جهان اسلام «، همان توسعه طلبي ارتجاعي و روياي احيا
امپراطوري و خلافت قرون وسطايي تحت نام اسلام در جهان است كه يكي از اجزا تفكر
بنيادگرايي محسوب ميشود....
در يك نگاه تاريخي سابقة قشري گري و تحجر و برداشت هاي انحرافي از اسلام به ١٤٠٠ سال
قبل يعني به چند دهه بعد از ظهور اسلام برميگردد و در تاريخ معاصر و قرن بيستم هم،
جريانهاي بنيادگرا در نقاط مختلف جهان اسلام ظهور كرده اند. البته به صورت جريانهاي
منزوي و ضعيف بوده اند. ولي بنيادگرايي اسلامي كه امروز ما از آن صحبت ميكنيم با
روي كار آمدن خميني در سال ٥٧ در ايران به وجود آمد و به اتكا يك حاكميت سياسي
آنهم در كشوري به اهميت و بزرگي ايران، شروع به اثرگذاري در سطح منطقه و در كل
جهان نمود. بنا بر اين اگر چه اين پديده از قبل آثار و جريانها و تشكلهايي داشته اما مثل
وضعيت كنوني كه ناشي از روي كارآمدن خميني از ٢٥ سال پيش است، نبوده است...
بنياد گرايي و زن ستيزي در عمل سياسي و اجتماعي
قوانين نظام آخوندها، زن را از ریاست جمهوري و رهبري و قضاوت محروم ميكند. قوانين
موضوعة اين رژيم هم آكنده از زن ستيزي و تبعيض جنسي است...
در نظرگاهها و احكام اسلامي تصريح شده كه زن مالك تمامي بضاعت و جسم خويش
است. اما مرتجعان، در زير پوشش تقدس خانواده، مرد را مالك جسم و جان زن ميدانند
و زن را به بردة مرد تبديل ميكنند. اين ديدگاه در ايران به صورت قانون اجرا ميشود. از
اين رو قانون مدني رژيم رياست خانواده را از خصايص شوهر میداند و در زمينة مسكن،
طلاق ، شغل، تابعيت، تحصيل و مسافرت، زن را به مرد مشروط كرده است.....
صدور بنيادگرايي و گسترش زن ستيزي
بنيادگرايي كه به اقتضاي سرشت خود در داخل مرزها محدود نمي ماند، در پيشروي خود به
كشورهاي ديگر نيز زن ستيزي را گسترش ميدهد.
آخوندها از جنون ضد زن، براي صدور ارتجاع و تروريسم به ساير كشورها استفاده ميكنند.
آنها به نيروهاي سرخورده و ناآگاه ساير كشورها چنين القا ميكنند كه بي بند و باري جنسي،
هدف نهايي دموكراسي هاست و همة بدبختيها ناشي از اين است كه پاي موجود شوم و
فتنه گري به نام زن به صحنة جامعه باز شده است. در چنين جوي، با نشان دادن عكس زنان
بي حجاب به مشتي متعصب، درآنها كينه ايجاد ميكنند و زمينة ترور زنان كارمند و خبرنگار
را فراهم ميسازند....
صدور بنيادگرايي و گسترش زن ستيزي را از سه جهت ميتوان مورد توجه قرار داد:
اول اين كه صدور وگسترش بنيادگرایی اسلامي مبتني بر حاكميت بنيادگرايي در ايران است
و رژيم ايران از روز نخست هيچوقت پنهان نكرده كه استقرار حكومت جهاني اسلام يك
هدف استراتژيك براي اين رژيم است. خاتمي، رئيس جمهور سابق رژيم، گفته است: در
استراتژي حفظ انقلاب اسلامي ما بايد به »بَسط » نگاه كنيم و نه به »حفظ .«
دوم اين كه بنيادگرايي اسلامي با دنياي معاصر سازگاري ندارد، لذا در هر شرايطي بقاي
خودش را در تهاجم و گسترش به ساير كشورها جستجو ميكند. به همين خاطر بود كه
خميني ٨سال بر ادامة جنگ با عراق اصرار كرد و ميگفت »جنگ ماية حيات « و »صلح
دفن اسلام « است.
اما سومين جنبه يي كه بايد در امر صدور بنيادگرايي مد نظر داشت زمينه ها و بسترهاي مناسب رشد آن در دهه هاي اخير است. دو عامل بسيار مهم در اين زمينه، يكي فروريختن اتحاد شوروي سابق است و ديگري پايان ناسيوناليسم عرب بر اثر بحران و جنگ كويت....