اعتراف به گسترش کرونا و آمار سازی
در میان بحرانهای مختلف مطرح در روزنامه‌ها، حرف مهم روزنامه‌های حکومتی یکشنبه هفتم اردیبهشت، اذعان به اوجگیری کرونا است که رو در روی ادعاهای رسمی حکومتی است. ستاره صبح به‌نقل از محبوب فر عضو کمیتهٴ مقابله با کرونا نوشته است: «در گواهی فوت بسیاری از افراد مبتلا به کرونا، علت مرگ بیماریهای زمینه‌ای ذکر می‌شود تا آمار فوتی‌ها پایین نگاه داشته شود... اکنون‌ که مدت زیادی از آغاز شیوع بیماری گذشته، دیگر اعلام قرنطینه کارساز و موفقیت‌آمیز نخواهد بود و هم‌زمان با موج دوم و سوم شیوع کرونا در هفته‌های آتی، دولت مجبور به برقراری محدودیت‌های بیشتر خواهد بود». رسالت از باند خامنه‌ای هم نوشته است:« بازگشایی فعالیت‌های اداری، تجاری و اقتصادی و هم‌چنین لغو تردد میان شهری و میان استانی سبب افزایش شمار مبتلایان به ویروس کرونا در کشور شده است».


انزوای جهانی و منطقه‌یی در اوج طوفان کرونا
بحرانهای جهانی و منطقه‌یی رژیم از زوایای مختلف در روزنامه‌های باندهای مغلوب منعکس شده. برای نمونه شرق در مطلبی در مورد رابطه رژیم با آمریکا از جمله نوشته است: «دولت ترامپ در همین مدت اجرای سیاست فشار حداکثری، درهای مذاکره را یکی پس از دیگری بسته و امکان گفتگو را هر روز بیش‌از‌پیش تخریب کرده تا با از بین‌بردن فرصت مذاکره مشخص باشد مقصد این سیاست، مذاکره تنظیم ‌نشده است. در عین‌حال دولت او همواره تأکید داشته به‌دنبال تغییر رژیم هم نیست. وزارت‌خارجه ترامپ البته شروط ۱۲گانه‌ای برای مذاکره با ایران تعیین کرده که از نگاه تحلیلگران، جز با تغییر رژیم محقق نمی‌شوند و روابط بسیار مثبت و بی‌سابقه‌ای در سطح رسمی با گروه‌های ایرانی ضدنظام در خارج از کشور داشته است». و مردم‌سالاری هم در مطلبی با عنوان « دلیل سفر ظریف به دمشق در طوفان کرونا» از جمله نوشته است: «آنچه باعث نگرانی ایران شده، آن است که نظام سوریه تحت تاثیر فشارهای روسیه،... ایران را رها کند. تهران هم‌چنین این احتمال را در نظر دارد که توافق‌های سه جانبه‌ای میان روسیه، ترکیه و آمریکا، در ضدیت با توافق‌های ایران در استانه، صورت بگیرد...تهران احساس می‌کند که به تدریج در حال از دست دادن معادله نفوذ خود در سوریه است...».

بن‌بست استراتژیک و شکست نمایش قدرت
ناظران سیاسی می‌گویند اذعان به این میزان انزوا در کنار تیترهایی مثل «سونامی چکهای برگشتی»، «روند صعودی ابتلای کرونا» و سایر بحرانهای اقتصادی اجتماعی در کنار اعتراف به پوشالی بودن نمایش قدرت در موشک‌پرانی معنایی جز بن‌بست استراتژیک در نظام ندارد.

روزنامه حکومتی اقتصاد سرآمد در مورد موشک‌پرانی رژیم نوشته است: «به موازات افزایش قدرت نظامی در سالهای اخیر قدرت اقتصادی نه تنها رشدی پیدا نکرده بلکه به نوعی هر روز ضعیف‌تر هم شده. بهره‌وری و سرمایه‌گذاری نازل، بیکاری بالا، فساد گسترده اداری، فضای بسیار نا مناسب کسب و کار، وجود دولت فربه و بی‌ثباتی اقتصادی، سالهاست که مشخصه ثابت اقتصاد ما است، تمرکز بر شعارهای پر طنین مثل مدیریت جهادی، اقتصاد مقاومتی، واگذاری امور به جوانان انقلابی،... تابه‌حال رافع هیچ دردی از اقتصاد بیمار ما نبوده. امروز اقتصاد ایران وضعیتی مشابه روی قبل از فروپاشی را دارد». بعد هم خطاب به باند حاکم افزوده است: «کسانی که فکر می‌کنند بدون وجود اقتصادی قدرتمند، فقط با اتکا به قدرت نظامی می‌توان در بلندمدت امنیت را برای کشور تأمین کرد، به یاد داشته باشند شو روی با حمله ارتشی بیگانه از هم فرو نپاشید، این حمله ارتش اقتصاد ناکارآمد خودشان بود که بدون شلیک حتی یک گلوله باعث شکست آنان شد».