«ما ضربه را از داخل می‌خوریم»، «فتنه هست»، «ناراضیان تهدید بزرگ» که «وقتی حرفهای آنها شنیده نشود راهی جز فریاد برایشان نمی‌ماند». این عبارات گوشه‌هایی از اعترافات و ابراز وحشت مقامات و مهره‌های رژیم در موردفضای انفجاری جامعه و تهدید قیام و سرنگونی نظام است. بیان شرایط انقلابی از طرف مهره‌ها و مقامات رژیم به‌قول یک روزنامه حکومتی چیزی جز اعتراف به «خوردن کفگیر در ته دیگ» نیست. به راستی این اعترافات چه معنی دارد؟ و این فضای شورشی جامعه که کارگزاران رژیم از آن ابراز وحشت می‌کنند به چه سمتی می‌رود؟

واقعیت این است که شرایط عینی قیام به قدری محسوس است که حلقات نزدیک به ولی‌فقیه ارتجاع ناگزیر به اعتراف به آن شده‌اند.



آخوند علم‌الهدی در نمایش جمعه مشهد ۳دی گفت: «ما ضربه را از داخل خواهیم خورد. ببینید عزیزان اگر در این عرصه خدای نکرده غافل بشید ما ضربه خواهیم خورد «.

برخی با اشاره به غارت مردم از طریق بودجه و سیاست‌های مالی رژیم، علت ضربه به نظام از داخل را صریح‌تر اعتراف می‌کنند.

روزنامهٔ حکومتی مردم‌سالاری از باند مغلوب روز ۵دی با اشاره به چپاول‌های نجومی از مردم تحت عنوان مالیات در برنامهٔ بودجهٔ آخوند رئیسی جلاد در مطلبی تحت عنوان «نگرانی از فشار مالیاتی مضاعف بر دوش مردم» می‌نویسد: «باید از نویسندگان بودجه پرسید این عدد تخیلی را از کجا آورده اید؟ شوخی می‌کنید؟ مأموریت دارید مردم را عاصی کنید یا چه؟!ا». این روزنامه حکومتی در ادامه، قیام محتوم مردم را به غارتگران تازه از راه رسیده دولت رئیسی جلاد گوشزد کرده و با اشاره به رویکرد چپاولگرانه آنها تحت عنوان مالیات نوشته: «علاوه بر این‌که نوعی بدعت در اخذ مالیات است، مشکلات زیادی برای عموم مردم به‌وجود خواهد آورد که چه بسا به یک انفجار اجتماعی بزرگ و غیرقابل کنترل منجر شود».



این انفجار اجتماعی بزرگ که باند مغلوب از سر وحشت مستقیم به آن اذعان می‌کند در نمایشهای جمعه همراه با زوزه‌های وحشت به‌صورت وارونه شده است

آخوند رحیم آبادی در نمایش جمعه بیرجند ۳دی گفت: «اخباری که گاهی اوقات می‌شنویم از مشکلاتی که در اقتصاد مردم، معیشت مردم به‌وجود آوردند، کاملاً حاکی از جریانهای برانداز هست... . فتنه هست، فتنه جو هست. فتنه‌گر هست ما باید هوشیارتر از قبل باشیم».

اما این وحشت و در عین‌حال نومیدی که دیگر کار از کار گذشته و اقدامات سرکوبگرانه هم کارآیی ندارد در باند رانده شده از قدرت به صراحت بیان می‌شود. روزنامه حکومتی جمهوری اسلامی در روز چهارم دی در نقد بودجه رئیسی هشدار داد: «چه بسا به یک انفجار اجتماعی بزرگ و غیرقابل کنترل منجر شود آیا می‌دانید چنین روشی در گرفتن مالیات، چه طغیانی را در جامعه به راه می‌اندازد؟».

طغیانی که در باند ولی‌فقیه هم اعتراف و احساس می‌شود. چنان‌چه آخوند حسینی در نمایش جمعه قم در سوم دی گفت: «اگر این موارد پیگیری و دنبال نشود همه بازنده‌ایم، همه باخته‌ایم، روحانی‌اش، طلبه‌اش، سپاهی‌اش، همه عزیزان مسئولانش همه یک جا باخته‌ایم. روزی چشم باز می‌کنیم که خدا آن روز را نیاورد».



فردای اظهارات آخوند حسینی در قم یعنی روز چهارم دی یک روزنامه باند مغلوب به نام اعتماد، کیفیت خیزش و قیامی که آخوند حسینی از آن ابراز وحشت کرد را به‌وضوح برای نظام روشن کرد و نوشت: «شرایط این بار با دیماه ۸۸ تفاوت کرده با قیام گرسنگان و پابرهنگان روبه‌رو هستید

و قطعاً ولایت و حکومت را می‌بازید».

بله این همان عهدی است که جوانان شورشگر در خیزش‌های شهرهای بپا خاسته به نظام گوشزد کرده بودند و حالا تمامیت نظام وحشت زده، روزی نیست که نسبت به‌وقوع آن به‌همدیگر هشدار ندهند.