آخوند روحانی روز سه‌شنبه ۱۴مرداد در جلسهٔ ستاد هماهنگی اقتصادی دولت، چند بار پی‌درپی از تحریم و تحریف، به‌عنوان دو تهدید اصلی نظام نام برد و به‌خصوص غیظ و کلافگی خود را از جریان تحریف ابراز کرد. منظور از تحریف و جریان تحریف که ابتدا خامنه‌ای آن را به‌زبان آورد، چیست؟

ولی‌فقیه ارتجاع روز عید قربان طی اظهاراتی، از تحریف حرف زد و آن را این‌گونه تعریف کرد: «تحریف حقایق، واژگون نشان دادن واقعیات چه واقعیات کشور ما چه واقعیات مرتبط با کشور ما» وی افزود: «اگر جریان تحریف شکست بخورد جریان تحریم قطعاً شکست خواهد خورد زیرا که عرصه، عرصه جنگ اراده‌هاست».



اولین نتیجه‌یی که از این سخن می‌شود گرفت آن است که آنچه به‌عنوان تحریف و جریان تحریف خوانده می‌شود، به‌لحاظ فشار و سنگینی معادل تحریم و حتی مقدم بر آن است. کما‌این‌که روحانی بارها نالیده است که تحریمها فشاری بسا شدیدتر از فشار جنگ بر رژیم وارد آورده است.



روحانی در اظهارات روز سه‌شنبهٔ خود، مشخصات بیشتری از جریان تحریف به‌دست داد و از جمله گفت:

«ترویج پی‌درپی شایعات، سیاه‌نمایی از طریق ارائه آمار و اطلاعات نادرست و القای ناتوانی و ناکارآمدی و شکاف میان مسئولان و قوای کشور و مهمتر از همه ایجاد فاصله میان مردم و مسئولان، به‌نوعی حرکت در راستای تحقق توطئه دشمنان علیه کشور و نظام است».



غیظ روحانی از افشای دروغپردازیهای رژیم
به‌آسانی می‌توان دریافت که غیظ و کلافگی روحانی از افشای رسوایی‌های رژیم است، از افشای دروغ‌درمانی‌های بی‌پایه او تا برملا کردن چپاول چند میلیارد دلاری ایادی رژیم تا وطن‌فروشیهای بهت‌آور رژیم و از زمین‌خواری و جنگل‌خواری تا کوه‌خواری که تا ارتفاع کوه دماوند هم بالا رفته است.

چند روز پیش روحانی این افشاگریها را به‌عنوان شایعات تکذیب کرد. اما تجربه در مورد رژیم چنین بوده که شایعات همواره از اعلانهای رسمی، به‌واقعیت خیلی نزدیکتر بوده است.



عبارت قابل توجه دیگر در اظهارات روحانی در بیان اشکال مختلف تحریف، اشارهٔ او به «سیاه‌نمایی از طریق ارائه آمار و اطلاعات نادرست» است. همه می‌دانند که رژیم آخوندی در آمارسازی و به‌قول خودش مهندسی آمار سوابق ممتد و مشعشعی دارد، از آمارسازی‌ها در مورد نمایش انتخابات گرفته تا نرخ رشد اقتصادی و نرخ تورم که آن چنان با واقعیت فاصله دارد که حتی در خود رژیم و توسط روزنامه‌ها و سایتهای حکومتی نیز مورد تمسخر قرار می‌گیرد. اما دروغگویی رژیم آنجا به‌خصوص بارز می‌گردد که آمار و ارقام واقعی از جانب دیگری منتشر شود و امکان داوری و مقایسه فراهم شود. یکی از بارز‌ترین نمونه‌ها، ارائهٔ آمار مهندسی شدهٔ رژیم و وزارت بهداشت و درمان آن در رابطه با کرونا و متقابلاً ارائهٔ آمار روزانه و به‌تفکیک استانها از سوی مجاهدین و مقاومت ایران است. آمار رژیم که تناقضات متعدد آن مضحکهٔ عام و خاص شده را هیچ‌کس حتی در داخل خود رژیم قبول ندارد و برخی دست‌اندر کاران امور پزشکی و درمان رقم واقعی مبتلایان و درگذشتگان را ۵برابر تا ۲۰برابر آمار رسمی رژیم می‌دانند، در حالی که آمار مربوط به‌کرونا که توسط مقاومت ایران هر روزه اعلام می‌شود، از آنجا که مبتنی بر پایه‌های علمی و عینی مستحکم است، مقبولیت اجتماعی و بین‌المللی یافته است.



نتیجهٔ هماوردی حقیقت و دروغ
اما نتیجهٔ این هماوردی است که برای خامنه‌ای و روحانی بسیار سهمگین و وحشت‌آفرین است. روحانی اذعان می‌کند

که نتیجهٔ «سیاه‌نمایی از طریق ارائهٔ آمار و اطلاعات... القای ناتوانی (دولت) و شکاف میان مسئولان و ایجاد فاصله میان مردم و مسئولان و... ایجاد یأس نسبت به‌آینده و... ناامید کردن مردم» شده است. این اظهارات اشاره به‌واقعیتهای سیاسی و اجتماعی صحنهٔ کنونی ایران است.



از یک‌سو اشاره به‌بحران درونی رژیم و جنگ‌وجدال فزایندهٔ گرگهای حاکم است که گاه تا حذف فیزیکی یکدیگر پیش می‌روند.

از سوی دیگر اما اشارهٔ روحانی به‌یأس و ناامیدی مردم در واقع اذعان به‌ناامیدی و ریزش نیروهای رژیم است؛ کما‌این‌که او در قسمت دیگری از اظهاراتش از «ناامید کردن و تضعیف رزمندگان خط مقدم جبهه نبرد اقتصادی» یاد می‌کند و آن را «از نمونه‌های عملکرد جریان تحریف در یک جنگ فرساینده، هوشمند و سخت اقتصادی به‌عنوان ستون پنجم دشمن» می‌داند.



مبنای این ریزش و فرسایش، وضعیت داغان اقتصادی و خفگی اقتصادی است، اما شرط تعیین کنندهٔ آن افشای مداوم سیاست‌ها، عملکردها و فساد سیستماتیک و نهادینه شده‌ای است که در سراسر پیکره نظام جاری است.



حقیقتی که طبعاً خامنه‌ای و روحانی نمی‌توانند به‌آن نزدیک شوند و به‌زبان بیاورند آن است که تأثیر این افشاگریها در درون رژیم ناامید کردن و ریزش عوامل رژیم است، اما در مردم به‌جان آمده و جوانان شورشگر به‌صورت خشم و شورش و نهایتاً قیام ظهور و بروز پیدا می‌کند، همان واقعیتی که کارشناسان و مهره‌های رژیم مداوماً و پیاپی نسبت به‌آن هشدار می‌دهند. در یکی از آخرین نمونه‌ها یکی از کارشناسان نظام به‌نام امان‌الله قرایی که به‌گفتهٔ خودش سال‌ها از اعضای اتاق فکر نیروی انتظامی و قوه قضاییه بوده، در روزنامهٔ حکومتی ستارهٔ صبح ۱۱مرداد هشدار می‌دهد: «باید منتظر انواع آسیب‌های اجتماعی و خیزش اجتماعی باشیم... منظور از خیزش همان اتفاقی است که در دیماه ۹۶ و آبان ماه ۹۸ رخ داد؛ اگر حاکمیت نمی‌تواند در قبال ناامیدی مردم نسبت به‌مشکلات اقتصادی کاری بکند، باید منتظر عواقب و اتفاقات بد بعدی باشد».