Kopalnie działały w okolicach Starachowic do 1970 roku. Rudę żelaza wydobywano w głównie kopalniach odkrywkowych, która później była przetapiana w Wielkim Piecu. W XIX wieku powstały kopalnie szybowe, ale głównym sposobem pozyskiwania rudy żelaza była metoda odkrywkowa. Do dziś ślady tej części historii miasta zachowały się w nazwach ulic, takich jak Kopalniana, Gliniana czy Sztolnia. Przy wejściu do parku miejskiego ustawiona jest też figurka świętej Barbary, patronki górników. Historię górniczą miasta potwierdza też herb Starachowic - to dwa górnicze młoty: perlik i żelazko. Całość, opracowaną naukowo, można poznać w Muzeum Przyrody i Techniki na wystawie stałej „Nim zamknięto ostatni szyb”.