O ziyaretçilerin içinde bir doktor da vardı:
Necdet Bey. Bu eğitim hareketi çok hoşuna
gitti ve bizden ayrılmaz oldu. O yaşında
arabayla bizimle beraber dolaşıyor, sohbetlerimize
katılıyordu. Bir gün “Ben, bu anlattıklarınızı
bir yerden hatırlamaya başladım”
diyerek söze başladı: “Biz İzmir Tire lisesinde
öğrenciyken pazar günleri bize Kireççi
Hafız lakaplı biri gelirdi, benzer şeyler anlatırdı.
İslamiyet, vatan, millet ve aile hakkında
çok güzel mevzular üzerinde dururdu. Biz
ondan çok şey öğrendik. Hatta diyebilirim ki
benim aile hayatımın sağlam kalması onun
ibret verici nasihatlerinin neticesidir. Çünkü
benim kıymetli eşim kolej mezunudur. 52 kız
arkadaşının hepsi de eşlerinden ayrıldı, ama
biz ayrılmadık. Şimdi iki evladım da benim
gibi doktor ve Amerika’da bulunuyorlar.”
Sonra bir gün 1946’da arkadaşları ve
Kireççi Hafız’la beraber çektirdikleri fotoğraflarını
getirdi. Baktım, Kireççi Hafız dediği
kişi Ahmed Feyzi Kul. Kendisinden kalan
kitaplarının ve el yazılarının arasında maden
arama ile ilgili bakanlıklara yazdığı dilekçeleri
ve gelen resmî yazıları görmüştüm. Her
halde kireç kuyuları ilgili de çalışmaları da
vardı ve halk arasında o lakapla anılıyordu.
Hatta Mustafa Birlik Ağabey bir hatırasını
anlatırken şöyle demişti: “Ahmed Feyzi Ağabey
ile ben sanıktık. O zaman, Doğu Menzil
Komutanı General Faruk Güventürk gazetelere,
‘Memleketimizde tehlike sadece kızıl
komünistlerden gelmiyor. Bir de yeşil komünistler
var. Onlar Nurculardır.