پس از گذشت حدود یک ماه از شروع کار مجلس جدید ارتجاع، روز یکشنبه ۲۲تیر خامنه‌ای با اعضای مجلس، یک نشست و دیدار ویدئویی برگزار کرد.

خامنه‌ای این ملاقات را مغتنم شمرد تا به‌ گماشتگان خود که این روزها گاز کرسی مجلس آنها را گرفته و بنای تاخت و تاز گذاشته‌اند، دهنه بزند و تلاش کند باندهای متخاصم رژیم را به‌هم جوش بزند تا قطار نظام از ریل خارج نشود.

مجلس جدید که اعضای آن اساساً دستچین شده از باند خامنه‌ای هستند، جنگ معمول گرگهای درون رژیم را وارد ریل خطرناکی کرده بودند، روحانی را خائن نامیده و خواستار استیضاح و برکناری او شده بودند و ظریف را هم ذلیل و دروغگو خطاب کرده بودند.



گوشزد کردن خطر قیام
ولی‌فقیه ارتجاع از ترس این‌که این جنگ‌ و جدالها مهار اوضاع را از دستش خارج کند و بروز شکاف در رأس، به‌ جاهایی که نباید راه ببرد، خطر قیام و «حوادث سالهای ۷۸ و ۸۸» را گوشزد کرد و گفت: «فضای منازعه در رئوس دستگاهها برای افکار عمومی زیان‌بخش و ناراحت‌کننده است». خامنه‌ای با اشارهٔ ضمنی به‌ شرایط انفجاری و طغیان مردم به‌جان آمده گفت: «حتی با وجود اختلاف سلیقه و نظر در مقابل دشمن باید دست به‌دست هم بدهیم و یک سخن گفته شود».

جالب است که خامنه‌ای در عین‌حال نگران از رمیدن و رنجیدن اعضای تودهنی خوردهٔ مجلس، با دوگانه‌گویی مضحکی «از حساسیت نشان دادن مجلس یازدهم به‌ مسائل انقلاب» ابراز خرسندی کرد و این مجلس دست‌ساز را «از قوی‌ترین و انقلابی‌ترین مجالس پس از انقلاب» توصیف نمود.

ولی‌فقیه ارتجاع از طرف دیگر با اشاره به‌ رهاشدگی کارها از جانب دولت روحانی که در آخرین سال دورهٔ خود و زیر ضرب بحرانها، حال و رمق تکان خوردن ندارند، گفت: «سال چهارم دولتها به‌خصوص اگر چهارم دوم باشد سال بسیار حساسی است و معمولاً در این سال اگر چنان‌چه مراقبت نشود کارها سست خواهد شد. همه دولتها موظف هستند تا روز آخر تلاش کنند و کار کنند». وی سپس با گوشزد کردن وضعیت حساس امسال افزود: «در شرایط حساس سال آخر دولت و سال اول مجلس، باید دو قوه فضا را به‌گونه‌یی مدیریت کنند که به کار مهم کشور لطمه نخورد».



اعتراف به «واقعیت تلخ» شکست
موضوع قابل توجه بعدی در حرفهای خامنه‌ای، اعتراف به‌ شکست رژیم در رابطه با کرونا بود. وی گفت: «واقعیت تلخ، دور شدن کشور از موفقیت اولیه در مقابله با کرونا»ست. منظور دقیق خامنه‌ای شکست تبلیغات رژیم و برملا شدن شارلاتان‌بازیهای خودش و رئیس‌جمهورش بود که با دروغ‌درمانی و قیاس‌های مسخره با کشورهای دیگر می‌خواستند چنین جلوه بدهند که کرونا را مهار و همهٔ دنیا را حیرت‌زده کرده‌اند؛ اما خلیفهٔ ارتجاع این‌بار ناگزیر اعتراف کرد که بنای پوشالی دروغ‌بافی‌هایش در مورد کرونا فرو ریخته و «واقعیت تلخ» نمایان شده است.

وی ضمن اشک تمساح ریختن برای قربانیان، باز هم با رذالت خاص خود مردم را مقصر قلمداد کرد و گفت: «بعضی افراد حتی کار ساده‌ای مثل ماسک زدن را انجام نمی‌دهند».

اما این شیادیها دیگر کارساز نیست؛ حقیقتی که خود خامنه‌ای نیز ناگزیر از اذعان به‌ آن است، اعتراف به‌ شکست استراتژی ضدانسانی ایمنی گله‌ای است؛ چرا که اکنون بالاترین مدیران و کارگزاران رژیم هم زبان باز کرده و از شکست رژیم و موفقیت دیگر کشورها حرف می‌زنند.



بن‌بست و بی‌راه‌حلی یا «پات‌شدگی»
ولی‌فقیه ارتجاع در اظهارات خود یک بار دیگر نشان داد که هیچ راه‌حلی، نه در مورد کرونا و نه در مورد هیچ‌یک از بحران‌هایی که رژیمش را به‌کام کشیده ندارد. خامنه‌ای بدون این‌که به‌ قرنطینه یا اختصاص جزیی از دارایی‌های صدها میلیارد دلاری که در چنگ خود دارد، اشاره کند، از مردم خواست که به‌ خانواه‌های ضعیف کمک کنند و هم‌چنین با دجالگری همگان را به «‌دعا و توسل برای دفع بلا و نجات کشور» فراخواند.

در مورد ورشکستگی اقتصادی و بحرانهای اجتماعی نیز خامنه‌ای جز بایددرمانی و امیددرمانی و تکرار یک مشت حرفهای کلی و مسخره چیزی در چنته نداشت: «اگر بخواهیم مسائل کلیدی را مطرح کنیم، مسأله تولید این مسأله جدا کلیدی است، این مسأله اشتغال جزو مسایل کلیدی است، مسأله مهار تورم مسأله جدا کلیدی است، مدیریت نظام پولی و مالی جزو مسائل کلیدی است، عدم وابستگی اقتصاد کشور به‌ نفت جزو مسائل کلیدی است».

به این ترتیب اظهارات خامنه‌ای در ملاقات با اعضای مجلس ارتجاع، تصویر نسبتاً کاملی از رژیمی را به‌دست می‌داد که در چنبرهٔ بحرانها امکان کمترین نمایش و مانوری را ندارد. خلیفهٔ ارتجاع همان‌طور که ناچار شد بساط نمایش مبارزه با فساد با قوه قضاییه را که شروع کرده بود، شتاب‌زده جمع‌وجور کند، نمایشی را هم که با قوه مقننه و مجلس دست‌ساز خود می‌خواست پیش‌ ببرد و با سؤال و استیضاح کاسه کوزهٔ افتضاحات رژیم را سر روحانی و دولت او بشکند، ناچار متوقف کرد. در هر دو مورد، هراس او از باز شدن شکاف در رأس نظام و فوران مهارناپذیر خشم متراکم مردم به‌جان آمده و بپاخاسته است. این ضعف و تزلزل در واقع ناشی از بن‌بست ولی‌فقیه ارتجاع در مهار جامعه‌یی است که در وضعیت انقلابی قرار دارد.

یکی از کارشناسان رژیم در روزنامهٔ شرق(۲۲تیر) این بن‌بست را «پات شدگی شطرنجی» نامیده و گفته است: «‌در وضعیت کنونی اگر فشار از روی جامعه برداشته شود، سرریز بی‌حدوحصری از مطالبات صورت خواهد گرفت. اگر فشار حفظ شود، ما مجدداً به‌سوی یک ناآرامی خواهیم رفت. ما در یک وضعیت پات‌شدگی شطرنجی هستیم؛ به‌این معنی که حفظ یا گذار از وضعیت، هر دو مشکلاتی (بخوانید قیام و سرنگونی) را به‌همراه خواهد داشت».