Çin, Covid izolasyonunu esnetip sosyal hayata geri dönüşe izin verince, Quanzu şehrindeki büyük Hermes mağazası, diğer lüks markalar gibi kapılarını açtı ve bir günde 2.7 milyon USD satış gerçekleştirdi. Bu Hermes’in verdiği resmi rakam değil, çılgınlığı sosyal medyada paylaşanlardan elde edilen rakamdan toparlanmış. Hasılatın daha yüksek olabileceği ifade ediliyor...

Diyeceksiniz ki, lükse bu kadar mı hasret kalmış Çinliler? Unutmamak gerekir ki, bu ülkenin bazı coğrafyalarında dünyanın en fakir halkı yaşıyor. “Nasıl bir anlayıştır bu…” diye fevri olmadan önce durup bakmak gerek. Çünkü lüks yalnızca bir alışveriş çılgınlığı değil. Altında yatan ekonomi, sektör ve gerçek felsefe incelenmeye değer. Bu arada anımsatmaya gerek var mı bilmem, Çin son 20 yıldır lüksün başkenti. Mağazalar da orada, tüketici de orada, para da orada. Bu yine de bir günde 2.7 milyon Amerikan Doları’nı açıklamaya yetmez ya, olsun…

Son dönemde biraz da kolaycılıkla “Covid Öncesi” ve “Covid Sonrası” tanımlamaları kullanıyor, genellemeler yapmayı seviyoruz. Konforumuzu bozmadan, “…daha da lüks olmaz, bakteri günümüzü gösterdi” diyebiliriz. “Şımarmıştık canım, olacağı buydu” diyebiliriz. “Yok arkadaş, biz bizi biliriz, o pandemi geçsin bıraktığımız yerden başlarız” diyebiliriz. Siz hangisini söylersiniz bilmem, ben üçünü değişik aşamalarda söylüyorum, sonra neden bu işi profesyoneline sormuyorum ki diye düşündüm.

Bihter Ayyıldız, hala Türkiye’de nasıl çalıştığını kafamda formüle oturtamadığım uzmanlardan biri. Lüks danışmanlığı yapıyor! Neden formüle oturtamıyorum, tabii ki para, kültür… Ben lüksü bir yere oturtmuşum kafamda, sanırım Türkleri oraya oturtamıyorum. Ama gerçekle yüzleşmenin zamanı.

Lüks ve lüks markalar pandemi sonrasında kalacak mı, özümüze döner miyiz, daha sade, daha ekonomik, daha ekolojik olabilir miyiz? Kendimizi mi kandırıyoruz acaba? diye sordum tabii.