روز شنبه ۴مرداد۹۹ حسن روحانی در ادامهٔ پیاده کردن استراتژی کشتار عمومی با نام فریبندهٔ ایمنی گله‌ای، اعلام کرد ایجاد دوگانگی «جان و نان» و «عزاداری و سلامت» غلط است و هر دو باید در کنار هم و با رعایت پروتکل‌های بهداشتی باشند، وی در ادامه گفت مراسم عزاداری شهادت سرور و سالار شهیدان امام حسین (ع) باید در سراسر کشور، با شکوه و رعایت دقیق پروتکل‌های بهداشتی برگزار شود.

او طبق معمول در حالی که مردم بی‌دفاع را به کام اژدهای تنوره‌کش کرونا روانه کرده است، با دجالیت تمام مدعی شد که «ماسک زدن و رعایت فاصله اجتماعی نیز جزو شکوه مراسم عزاداری امام حسین (ع) است».

برگزاری مراسم در عین رعایت پروتکل‌های بهداشتی یک دجالیت آشکار برای ماله‌کشی یک جنایت علیه بشریت نیست. این ادعا آن‌چنان مضحک و لو رفته بود که سر و صدای برخی از داخل حاکمیت نیز درآمد.



طعنهٔ مسیح مهاجری به روحانی
مسیح مهاجری در سرمقالهٔ روزنامهٔ حکومتی جمهوری اسلامی (۵مرداد۹۹) اعلام کرد از ۳۱ استان کشور ۲۵ استان به‌صورت جدی درگیر کرونا هستند و این‌طور نیست که بقیه استانها کاملاً سفید و بی‌مشکل باشند. وی سپس این دعوی شیادانهٔ روحانی را به چالش کشید و نوشت:

«اگر جمع کردن میان عزاداریهای محرم و رعایت پروتکل‌های بهداشتی امکانپذیر باشد، این تصمیم را باید ستود، ولی متأسفانه چنین چیزی امکانپذیر نیست. این واقعیت را تجربه دو سه ماه گذشته در زمینه برگزاری عروسی‌ها، مجالس ختم، مسافرتها، حضور در مساجد، نمازهای جمعه، رستورانها، تالارها، سفرهای درون شهری و برون شهری با مترو، اتوبوس و هواپیما، رفع محدودیت از پاساژها، بازارها و... به اثبات رسانده است. این‌که مهار کرونا بعد از موفقیتهای اولیه از کنترل ستاد ملی مقابله با کرونا خارج شد و مرگ و میرهای روزانه از ۳۴نفر در پنجم خرداد به بالای ۲۲۰نفر در تیرماه رسید به‌دلیل همین رفع محدودیتها بود».

او هم‌چنین با طعنه به روحانی افزود:

«شما رئیس ستاد کرونا هستید. نه منبری سال‌های دور»!



یک فاجعهٔ در راه
مینو محرز، متخصص بیماری عفونی و عضو کمیته علمی مبارزه با کرونا نیز برگزاری تجمعات محرم را فاجعه‌آمیز خواند و گفت:

«هنوز در شیب وحشتناک ابتلا به کرونا هستیم و خیلی از استانها در وضعیت قرمز هستند. کمتر از یک ماه دیگر تا محرم مانده و معلوم نیست چه می‌شود».

او افزود: «اگر شیب ابتلا به کرونا کم هم بشود کلاً باید جلوی تجمع گرفته شود و فاصله‌گذاری فیزیکی و ماسک با شدت اعمال شود. حضور در یک محیط بسته حتی با ماسک هم نباید طولانی‌مدت باشد. جمعیتی که برای عزاداری در مسجد یا هیات حضور پیدا می‌کند انبوه است و حتی حضور کوتاه با ماسک هم در چنین فضا‌هایی خطرآفرین است» (سایت خبر فوری رژیم. ۵مرداد۹۹).

بدیهی است که برگزاری عزاداری در عین رعایت پروتکل‌های بهداشتی یک سفسطه بیش نیست. حضور جمعیت، تحرک آنها در گرمای تابستان هر نوع استفاده از ماسک و فاصله‌گذاری اجتماعی را باطل می‌کند و باعث افزایش تصاعدی مرگ و میر می‌شود.



ایمنی گله‌ای، یک سیاست کشتار حکومتی
تصمیم حسن روحانی برای بازگشایی دکانهای ریایی در حالی است که افراد متخصص و حتی در حلقهٔ نزدیک به حکومت این تصمیم را نامعقول و در شرایط تاخت و تاز کرونا اشتباه می‌دانند. مسعود مردانی استاد دانشگاه و متخصص بیماریهای عفونی و عضو کمیته علمی ستاد مقابله با کرونا نیز در این مورد ابراز نگرانی کرد و گفت: «برگزاری هر گونه تجمع جایز نیست، زیرا با وضعی که کشور دارد و شاهد طغیان مجدد بیماری کروناست، برگزاری هر تجمعی جایز نیست و این ربطی به محرم و صفر هم ندارد».

او هم‌چنین در مورد استراتژی کشتار عمومی مردم به کرونا گفت: «هیچ کس در ستاد ملی کرونا اعتقادی به ایمنی گله‌ای ندارد و چنین پیشنهادی نمی‌دهد».

چنین نظراتی بیانگر آن است که تصمیم برای بازگشایی‌ها از سوی بالاترین سطح حکومت و به‌طور مشخص خامنه‌ای اتخاذ شده است.



نیاز استبداد دینی به رونق دکانهای ریایی
با توجه به این موضوع سؤال این است که حاکمیت با علم به تلفات نجومی کرونا به‌رغم مخالفت‌های درونی، چه نیازی برای بازگشایی تکایا و شبستانها برای عزاداری در محرم و صفر دارد. این سؤال را هنگامی می‌توانیم پاسخ بدهیم که دریابیم که این حکومت و خیل نان‌خورها و عمامه‌داران آن با امام حسین چه معامله‌یی کرده‌اند. تلقی آنها از محرم و امام حسین یک تلقی کاسبکارانه و تجارت پیشه است. عزاداری برای امام حسین برای آنها دکانی است که به هیچ‌وجه حاضر به تعطیلی آن نیستد. در فاز اول پیشروی کرونا وقتی مجبور شدند، مساجد و نمازجمعه‌ها را تعطیل کنند، بارها از زبان امام جمعه‌های دانه درشت خود مانند احمد علم‌الهدی پشیمانی و مخالفت خود را ابراز کردند.

دیرگاهی است مسجدها در ایران به پایگاهی برای بسیج، گزارش‌گیری از محله‌ها و نیز جاسوسی و اعمال سرکوب نیروهای حکومتی تبدیل شده‌اند. وقتی کرونا این پایگاهها را تعطیل کرد، دست و بال بسیاری از نیروهای سرکوب‌گر و لباس‌شخصی‌ها برچیده شد. آنها نتوانستند مانند سابق به ترک‌تازی و روحیه دادن به نیروهای بسیجی و... ادامه دهند. بنابراین شل شدن عناصر پایینی نظام نیز یکی از موضوعاتی است که این روزها حاکمیت به‌شدت با آن مواجه است.

نمایش جمعه، راه‌پیمایی اربعین، حضور در مساجد، از اهرمهایی هستند که نظام ولایت فقیه از آنها برای تغذیهٔ نیروهای خود و انگیزه‌دهی به سرکوبگران بهره می‌جوید. تعطیلی این دکانهای سالوس در دراز مدت، ضایعات جبران‌ناپذیر برای موجودیت حکومت دارد؛ به همین دلیل طبق معمول برای حفظ آنها، دست در جیب مردم می‌کند و قیمت را از جان و هستی آنها می‌پردازد. این رذیلانه‌ترین سوءاستفاده از نام و جایگاهه امام حسین در فرهنگ ایران‌زمین است.

سیاست حفظ نظام و توجیه دجالگرانه کشتار مردم در پوش عزاداری برای امام حسین، پیشاپیش لو رفته است و مردم فهمیم ایران نه تنها گول این شیادی را نخواهند خورد بلکه از یاد و نام امام حسین و منش ظلم‌ستیزانهٔ او برای برچیدن بساط ریاکاران دین‌پناه الهام خواهند گرفت.