آخوند روحانی روز سه‌شنبه اول مهر در کلیپ ضبط‌شده‌ای که به‌مجمع عمومی ملل متحد ارسال شده بود، به‌تبلیغات مضحک و سراسر دروغ و وارونه‌گویی پرداخت و آن‌چنانکه گویی در هیأت دولت خود روضه می‌خواند، آنچه از دروغ و شیادی در چنته داشت به‌طور مجازی روی تریبون سازمان ملل ریخت. در ورای دروغها و وارونه‌گویی‌های مهوع، روحانی به‌فور به‌سوز و گداز از تحریم‌ها پرداخت و دست گدایی دراز کرد و گفت: چنین نظامی شایستهٔ تحریم نیست، جواب صلح جنگ نیست.



در حالی‌که دو دهه است پرونده فریب‌کاریهای رژیم برای دستیابی به‌بمب اتمی روی میز آژانس بین‌المللی اتمی و در انظار جهانیان قرار دارد روحانی گفت: «ما را به‌دروغ متهم به‌تلاش برای ساخت سلاح هسته‌یی می‌کنند».

شیخ حسن روحانی ضمن روضه‌خوانی و آه و ناله از هلاکت قاسم سلیمانی که همه دنیا او را به‌عنوان جلاد مردم ایران و مردم منطقه می‌شناسند از او به‌عنوان قهرمان مبارزه با خشونت نام برد.



فورانی از دروغ و نعل وارو
آخوند روحانی که سخنرانی در مجمع عمومی ملل متحد را با روضه‌خوانی برای پاسداران و بسیجیهای رژیم اشتباه گرفته بود و آن‌چنانکه گویی دنیا از جنایاتی که رژیم ضدبشری روزانه با مردم ایران می‌کند بی‌خبر است، بی‌شرمانه گفت: «آزادی سیاسی داخلی برای ما بسیار مهم است و ما به‌عنوان کهن‌ترین دموکراسی در خاورمیانه، به‌مردم‌سالاری خود می‌بالیم و آزادی داخلی خودمان را با دخالت خارجی، سودا نخواهیم کرد».



آن‌چنانکه گویی جهانیان از آنچه که در شکنجه‌گاههای رژیم می‌گذرد به‌کلی بی‌خبرند و گویی مردم دنیا هیچ از کشتار ۱۵۰۰تن از مردم معترض را در قیام آبان۹۸ نشنیده‌اند، برای شهروندی که در آمریکا به‌دست یک مأمور پلیس کشته شد اشک تمساح ریخت.

آخوند روحانی از کودتای ۲۸مرداد و سرنگون کردن دولت ملی دکتر مصدق (البته بدون آن که از او نام ببرد) هم حرف زد و در حالی دولت مصدق را «تنها دموکراسی آن زمان خاورمیانه» توصیف کرد، که گویا مردم فراموش کرده‌اند که امام دجالش چه اهانتهای رذیلانه‌ای علیه پیشوای فقید نهضت ملی ایران روا داشت و حکومت آخوندی حتی نام مصدق را بر یک خیابان در تهران برنتافت.



آخوند روحانی از هرزه‌داریی و عقده‌گشایی علیه قیامهای مردم ایران و عراق و لبنان فروگذار نکرد و ضمن آن که دارو دسته‌های فاسدی را که در این کشورها، مردم علیه آنها به‌پا خاسته‌اند برآمده از «رأی ملتها» می‌نامید گفت: «پاسخ رأی ملتها در ایران، در عراق و در لبنان، تحمیل آشوب‌های خیابانی و حمایت از روندهای غیردموکراتیک نیست».



آخوند روحانی در حالی از اقدامات ضدتروریستی نظام آخوندی صحبت می‌کرد که هم‌اکنون دیپلمات تروریستش اسدالله اسدی در دادگاه بلژیک به‌دلیل اقدام به بمب‌گذاری در گردهمایی بزرگ مقاومت ایران زیر محاکمه است و همین دو هفته قبل پرونده ۱۳قاتل دکتر کاظم رجوی مجدداً روی میز آمد و تمامی آنها وارد لیست تحریم آمریکا شدند.



هدف از این همه دروغ و وارونه‌گویی
نیازی نیست که دروغها و وارونه‌گویی‌های وقیحانه و تکراری آخوند روحانی را که تمامی سخنرانی او را در بر می‌گرفت، در اینجا بشماریم؛ اما باید دید روحانی با این دروغهای حداکثری چه چیزی را می‌خواست بپوشاند و با وارونه‌گویی‌های خود می‌خواست کدام واقعیت اصلی و مهم را مخفی کند.

روحانی می‌خواست در زیر پرده این دروغ و دغلها دست خالی خود و ورشکستگی دیکتاتوری از نفس افتاده آخوندی را از انظار مخفی کند که نه برای بحرانهای خفه کننده اقتصادی و اجتماعی در داخل کشور پاسخی دارد و نه برای طرد و انزوای بین‌المللی این نظام قرون‌وسطایی طرحی و راه‌حلی.



روحانی با این سخنان نشان داد که رژیم حتی نسبت به‌موقعیت خود در سال گذشته و سالهای گذشته در نقطه بسا پایین‌تری قرار گرفته است. آن‌چنانکه امسال نتوانست حتی مثل سالهای قبل طرح‌های مضحکی مانند «گفتگوی تمدنها» و «امید هرمز» عرضه کند.

واقعیتی را که روحانی نتوانست و هیچکس دیگر هم نمی‌تواند بپوشاند این است که این رژیم به‌آخر خط خود رسیده و انفجار عظیم توده‌های محروم و گرسنه و به‌جان آمده دیر یا زود، بر طومار سراسر سیاهی و نکبت فاشیسم دینی حاکم نقطه پایان خواهد گذاشت.