یک هفته به‌نشست حکام آژانس بین المللی انرژی اتمی‌ مانده است. آژانس گزارش می‌دهد که «رژیم ایران پاسخ لازم را به‌پرسش‌های آژانس بین المللی انرژی اتمی نداده» و کماکان در مورد مراکز مشکوک رژیم ایران در ابهام است؛ هم‌چنین «ذخایر اورانیوم غنی شده رژیم ایران به‌بیش از ۱۸برابر میزان مجاز در برجام رسیده است» (۹خرداد).

رویترز گزارش می‌دهد: «عدم پیشرفت مطرح شده در گزارش آژانس می‌تواند در جلسه هفته آینده شورای حکام موجب یک رویارویی دیپلماتیک جدید رژیم ایران با غرب شود»؛ خبرگزاری بلومبرگ هم از «سنگ‌اندازی رژیم ایران» در «تحقیقات آژانس» خبر می‌دهد که می‌تواند پیامدهای مشخص داشته باشد.

سخنگوی وزارت‌خارجهٔ رژیم البته می‌گوید گزارش آژانس «منصفانه و متوازن نیست» (۱۰خرداد).



نگرانی رژیم ناشی از پیامدهای این گزارش است. به‌ویژه وقتی در گزارش موضوع «پرسش‌های آژانس» مطرح شده که رژیم ایران «به آنها پاسخ نداده»، خطر جدی‌تر می‌شود. چرا که پرسشها عطف به‌موضوع «پی.ام.دی» (ابعاد نظامی احتمالی برنامهٔ هسته‌یی رژیم ایران) است. پرونده‌یی که بارها رژیم از طریق طیفی از التماس تا باج‌خواهی، خواهان بسته شدن کامل آن بوده است.

این پرونده نخستین‌بار پس از افشای سایت‌های مخفی و حساس نطنز و اراک توسط مقاومت ایران (۲۳مرداد۱۳۸۱) توسط آژانس گشوده شد. در این پرونده آژانس ۱۱سؤال در برابر رژیم گذاشت. اما رژیم حاضر به پاسخگویی نشد. چرا که پاسخ به آن سؤالات پرده از پروژهٔ بمب‌سازی اتمیش برمی‌داشت. گزارش آژانس و پرونده پی.ام.دی زمینه‌ساز ارجاع پرونده رژیم آخوندی به شورای امنیت، اعمال ۶قطعنامهٔ تحریمی و قرار گرفتن رژیم ذیل فصل ۷منشور ملل متحد، به‌عنوان تهدید جهانی شد.

در سال۹۴ که موضوع برجام روی دور بود، آلمان با حمایت سایر کشورهای ۵+۱ قطعنامه‌یی ارائه داد که آژانس را موظف به تعلیق پرونده پی.ام.دی می‌کرد.

اما از دو سال پیش پرونده پی.ام.دی بار دیگر روی میز آمده و اکنون آژانس در آخرین گزارش خود باز هم تأکید می‌کند که رژیم به‌سؤالات آژانس دربارهٔ پرونده پی.ام.دی پاسخ نداده است. به‌ویژه چندی پیش هم آژانس از ۴محل مشکوک در ایران خبر داد که دست‌کم در ۳محل، بازرسان «آثار اورانیوم با منشاء انسانی» دیده‌اند.

اکنون وقتی خطیب‌زاده این گزارش را «غیر منصفانه و نامتوازن» می‌نامد، عطف به‌خطر پیامدهای آن است. خطری که می‌تواند در نشست هفتهٔ آینده شورای حکام با مطرح شدن موضوع پی.ام.دی و ارائهٔ یک قطعنامه، بار دیگر پرونده رژیم را به‌شورای امنیت ارجاع دهد.

البته بیش از یک سال است که رژیم در مورد این پرونده با آژانس و جامعهٔ جهانی بازی موش و گربه می‌کند. هر بار که به‌آستانهٔ نشست شورای حکام می‌رسد، با امتیازهای سطحی و دعوت از مدیر کل آژانس و دادن وعده‌های سرخرمن، برای خود زمان می‌خرد.

اکنون نیز باید دید در نشست هفتهٔ آینده شورای حکام طرف‌های غربی، به‌ویژه آمریکا آیا به رژیم امتیاز می‌دهند و فرصت دیگری در اختیارش می‌گذارند؟



هر چند دادن این امتیاز منتفی نیست، اما ۳پارامتر مشخص احتمال دادن امتیازی دیگر را ضعیف‌تر می‌کند:

۱-استمرار بن‌بست برجام و تیره‌ شدن هر چه بیشتر احتمال احیای آن

۲-زنجیرهٔ خیزش‌های کنونی در ایران که تزلزل رژیم را بیشتر عیان کرده و امتیازدهی به این رژیم لرزان را سخت‌تر می‌کند

۳-نزدیک شدن به انتخابات کنگرهٔ آمریکا. با توجه به رویکرد به‌شدت منفی که علیه رژیم در افکار عمومی آمریکا و در هر دو حزب و کنگره وجود دارد، دولت آمریکا می‌داند دادن امتیاز به‌رژیم برابر است با از دست دادن رأی در انتخابات پیش رو

همین وضعیت است که رژیم را واداشته گزارش آژانس را غیرمنصفانه و نامتوازن بنامد.