Yıl biterken ya da başlarken etrafa bakmakta fayda var, bakalım gözünüze neler ilişecek... Ben yaptım; mesleki deformasyon olsa gerek biten ama küllerinden de doğacak olan gazetecilikle burun buruna geldim. Biten gazetecilik dinamiklerini yalnızca gazete sahipliği üzerinden değil gazeteciler ve okur üzerinden okumaya ve size aktarmaya gayret edecegim. Yeni medyaya gelince, içindeyiz yeterince farkında değiliz, yalpalıyoruz.
Türkiye geleneksel siyasi dinamiklerle günü yaşayan, hatta ömrünü tüketen bir ülke. Belki de bundan dolayı büyük yaygara koparıyormuş gibi duran geleneksel medya, yaygın, güçlü ve görünür duruyor. Oysa sınırlı bir gruba yayın yapıyor. Tiraj rakamlarını söylemeye dilim varmıyor. Tarafsız bir gözlemle sağı solu, üstü altı hepsi aynı. Geleneksel medyayı tüketenler kendi yankı odalarında, tuttukları tarafın arkasında ya da onu arkasına alarak hoyrat bir diyalog içindeler.
Türkiye’de gazete tirajları birkaç yüz bini bile bulmuyor. Buna karşın televizyon ucuz ve çok maksatlı kullanım sunduğu için üzerine pandemide eve sıkışmışlık da eklenince durumu görece iyi ancak bu kalite vaadiyle uzun erimli durmuyor.
Yeni medyanın sosyal medyadan oluştuğunu düşünenler sınıfta kalmaya mahkum. Sosyal medya şimdilik acil ünlü olmak ve acil satış yapmak isteyenlerin er meydanı gibi görünüyor. Aklı selim ahali durumdan bunalmış vaziyette.
Yeni medyayı tarif etmek kolay değil maalesef. Ama şu bir gerçek; geleneksel + sosyal medya = yeni medya olmuyor. Her yer, her an, her platform, herkes medyanın parçası. Anlamak zaman alacak ama bir gayret. Küresel medyada gelişmeler baş döndürecek kadar hızlı.
Ahmet Sabancı’nın iletişim çalışmalarından yararlanıyorum. Haftada bir ulaşan NewsLabTurkey bültenini hazırlıyor. Bu bülten medya ve teknoloji alanından takip edemediğim kadar hızla ilerleyen gelişmeleri taşıyor. Aslına bakarsanız NewsLabTurkey de dönüşümün bir işareti.
Sabancı’ya yalın bir kurguda dünyada ve Türkiye’de iletişim ve medya alanında neler oluyor – olacak bağlamında sorduğum sorular ile yanıtlarını sunuyorum.