گزیده ای از سخنرانی مریم رجوی در كنفرانس بین المللی روز جهانی زن در سال 1391
تجربة ما (در درون جنبش مقاومت) این است كه شكستن طلسم نابرابری، بدون یك جهش، ممكن نیست و باید مواضع مسئول رهبری كننده را بدون هیچ نگرانی به ذیصلاحترین زنان سپرد.
هژمونی زنان در این مقاومت، به‌مثابه یك تحول ساختارشكن برای زنان، راه مسئولیت‌پذیری را در همة زمینه‌ها باز كرد.
بر اثر این كارزار، آنها موفق به كسب ارزش‌های نوین شدند و بر فرهنگ كهنه و ارتجاعی غلبه كردند. در اولین قدم، آنها به خود و توانمندی‌های خود باور كردند و هنگامی كه دریافتند كه نقش مسئولانه آنان چقدر در پیشبرد مبارزه با استبداد مذهبی ضروری ‌است، از دنیای غیرمسئول و كنش‌پذیر و از دنیای زنی كه تنها به اتكاء دیگری اعتبار می‌یابد، به دنیای زنان مسئول كه هدایت یك مبارزه را با همة پیامدهای آن به‌دست می‌گیرند، قدم گذاشتند.
آنها ضدارزش‌هایی مانند، حسادت، قیاس، اصالت دادن به‌ویژگی‌های فیزیكی، مثل شكل و قیافه، و جوانی و پیری را كه همه شما خوب می‌دانید كه خوره انرژی‌های زنان است، از خود دور كردند. آنها هم‌چنین توانستند تزلزل و شكنندگی را تبدیل به صلابت و استحكام كنند. آنها ترس از شكست، و ضعف نشان دادن در مقابل هجوم سختی‌ها را از خود دور كرده‌اند و به‌جای فروریختن، آموختند كه قدرت غلبه بر شكست را در خود بپرورانند. آنها یاد گرفتند كه به‌جای ناامیدی، همواره امیدوار و سخت كوش، به‌سمت پیروزی راه باز كنند.
درجنبش ما رابطه زنان به گونه‌یی تغییر كرده كه مانند خواهران تنی در كنار یكدیگر كار می‌كنند، همدیگر را می‌شنوند و پشتیبان یكدیگرند و سخت ترین مسئولیت‌ها را این چنین با‌هم پیش می‌برند.
آنها رقابت منفی بین زنان را كنار زده‌اند؛ به نحوی كه ارتقای هر زن، عامل تشویق و انگیزش سایر زنان است، تلاش جمعی برای ارتقای مسئولیت سایر زنان، یك ارزش است و همة زنان می‌توانند این ارزش‌ها را كسب كنند.
آنها به این باور رسیده‌اند كه با پشتیبانی و همكاری با سایر زنان، خودشان توانمندتر می‌شوند و در این مسیر قدرت بالایی برای ایثار كردن نسبت به سایر خواهران‌شان كسب كرده‌اند.
برای بنای ایران آزاد فردا نیز باید به‌همین دیدگاه، مجهز بود؛ تا با آن بتوان نهادهای دموكراسی را در جامعة فردا تأسیس كرد. یعنی مقاومت ما این رسالت را نیز بر دوش دارد كه سازنده و تأسیس‌كننده باشد.
اگر دموكراسی بر برابری زن و مرد، مشاركت برابر همگان، انتخاب آزادانه آحاد جامعه و بیان آزاد و بی‌قید و شرط بنا نشود، به‌سرعت به انحراف و ارتجاع كشیده می‌شود.
امر برابری در درون جنبش ما، نوید الهام‌بخشی برای جامعة ایران، به‌خصوص برای زنان و جوانان است.
وقتی كه جنسیت‌گرایی را هدف قرار می‌دهید، دارید سنگ بنای ولایت‌فقیه را درهم می‌شكنید و ‌وقتی كه زن‌ستیزی آخوندها را نشانه می‌روید، قلب ایدئولوژی آنها را نشانه رفته‌اید. در این صورت، دیگر نه فقه و شریعت آخوندی، و نه قوانین و فرهنگ ارتجاعی آنها، تكیه گاهی پیدا نمی‌كند.
این توضیح، روشن كننده این امر است كه چرا آخوندها بی‌وقفه، گسترده و با دجالیت تمام،‌ مجاهدین را هدف قرار می‌دهند.
نخستین جرم مجاهدین از نظر آنها، تعهد به آرمانشان برای تغییر رژیم در ایران است. اما علاوه بر این، در شریعت آخوندها، مجاهدین و مقاومت ایران، گناه كبیره مرتكب شده‌اند. زیرا این مقاومت معتقد است كه زن ایرانی شایستگی آنرا دارد و باید سكان رهبری را در ایران دموكراتیك فردا به‌دست بگیرد. ...
زیرا این جنبشی است كه به كلی با ایدئولوژی و رفتار رژیم دیكتاتوری مذهبی، سر ستیز دارد و به‌پاخاسته تا كاخ ستم و نابرابری را از اساس واژگون سازد.