To było całkiem niedawno, kiedy kina co tydzień proponowały kilka premier i zestaw popremierowy, na dużym albo i jeszcze większym ekranie, z siłą dźwięku zdmuchując okulary. Przyjemne wspomnienie. Wówczas istniały (uogólniając!) dwa typy kinomanów: ci, którzy szli do kina na film, na konkretny, oczekując widowiska i treści, oraz ci, którzy szli do kina towarzysko, i przy okazji wybierali jakieś film, byle miło było . I ciekawie.
Teraz, gdy zasiadamy pry komputerach możemy bez przeszkód w zasadzie (ale gorszym dźwiękiem) realizować wariant 1, ale - o czym przypominam – wariant 2 jest możliwy. Umawiamy się w wiadomo – pandemicznym kameralnym gronie znajomych, zaopatrujemy się w czipsy, wybieramy mieszkanie z największym telewizorem i robimy kino. To działa.