کن بلکول سفیر پیشین آمریکا در کمیسیون حقوق‌بشر ملل متحد طی مقاله‌یی در نشریهٔ تاون‌هال ۱۸تیر، با عنوان «پیشروی اپوزیسیون ایران» نوشت: «اعتراضات گسترده‌یی که در ایران جریان دارد، همراه با نفوذ فزایندهٔ بین‌المللی و داخلی اپوزیسیون اصلی ایران، آسیب‌پذیریهای استراتژیک عمیق رژیم آخوندی را آشکار کرده است. دولتهای غربی نباید نسبت به‌این تحولات غافل باشند، بلکه باید سیاست قاطعانه‌ای را اتخاذ کنند که از دعوت پرشور مردم ایران برای جمهوری دموکراتیک حمایت می‌کند و در عین‌حال قاطعانه با سرکوبگران در تهران مقابله می‌کند». بلکول سپس با اشاره به‌بی‌نتیجه بودن سرکوب شدید قیام‌کنندگان می‌افزاید: «آخوندها با توسل به‌سرکوب خشونت‌آمیز برای سرکوب اعتراضات سراسری که در سپتامبر گذشته آغاز شد، با چالشی حل‌ناشدنی دست و پنجه نرم می‌کنند. اگر چه اعتراضات، نوسانات گاه و بیگناهی را تجربه می‌کند، اما هم‌چنان موانع راهبردی غیرقابل‌حلی را برای حکومت متزلزل مذهبی ایجاد می‌کند. نارضایتی مردم به‌سطوح بی‌سابقه‌یی رسیده و آخوندها خود را در لبهٔ پرتگاه سقوط می‌بینند. در این وضعیت نامطمئن است که رژیم یک حملهٔ همه‌جانبه را علیه مخالفان اصلی آغاز کرده است که مظهر آن مجاهدین خلق و ائتلاف دموکراتیک شورای ملی مقاومت ایران است». بلکول با اشاره به رویارویی مقاومت با رژیم در داخل و خارج کشور، نتیجه می‌گیرد: «جنبش مقاومت ایران به‌رغم سرکوب و موج اعدامهای رژیم هم‌چنان به‌پیشرفت‌های چشمگیر خود ادامه می‌دهد. گردهمایی ایران آزاد در پاریس در یک نمایش اعتراضی قابل توجه، شاهد بود که بیش از ۱۰هزار کانون شورشی پیامهایی مبنی بر عزم تزلزل‌ناپذیر برای تغییر رژیم ارسال کردند». کن بلکول به‌تلاش گستردهٔ رژیم برای «وادار کردن دولتهای غرب» به اقدام علیه مجاهدین پرداخته و می‌نویسد: «از زمان فوران قیام، رژیم بسیج گستردهٔ اطلاعات نادرست خود را علیه مخالفان تشدید کرده و در عین‌حال به‌شدت تلاش می‌کند دولتهای غربی را متقاعد کند تا علیه مجاهدین و شورای ملی مقاومت اقدام کنند». وی در این رابطه به‌سخنرانی مایک پنس در اجلاس ایران آزاد در اول ژوئیه اشاره می‌کند که گفت: «یکی از بزرگ‌ترین دروغهایی که رژیم حاکم به‌خورد جهان داده این است که هیچ جایگزینی برای وضع موجود استبداد و سرکوب در ایران وجود ندارد. اما یک جایگزین وجود دارد، یک جایگزین خوب سازمان‌یافته، کاملاً آماده، کاملاً واجد شرایط و مورد حمایت مردمی به‌نام مجاهدین خلق». کن بلکول می‌نویسد: «اجلاس ۴روزه ایران آزاد با کنفرانس‌ها، بحثها و تظاهرات قدرتمند در مرکز پاریس با حضور دهها هزار ناراضی ایرانی، ضربه سختی به‌رژیم و سیاست مماشات رایج در غرب وارد کرد. این به‌صراحت نشان داد که اپوزیسیون و آلترناتیو رژیم، چه در داخل و چه در خارج، قوی‌تر و تاب‌آورتر از همیشه شده‌اند. محکومیت علنی فرانسه از سوی رژیم به‌دنبال تظاهرات، پس از پیروزی در دادگاه برای شورای ملی مقاومت، مظهر ترس عمیقی از شورای ملی مقاومت و مجاهدین خلق است که رژیم را فراگرفته است». کن بلکول خاطرنشان می‌کند: «در نمایشی تاریخی از همبستگی، بیش از ۵۰۰شخصیت مشهور از سراسر جهان، از جمله مایک پنس، نامزد ریاست‌جمهوری سال۲۰۲۴ ایالات متحده، ۱۲تن از اعضای کنگره ایالات متحده و هم‌چنین رؤسای جمهور سابق، نخست‌وزیران، وزرا و نمایندگان پارلمان فعلی، در "اجلاس جهانی ایران آزاد۲۰۲۳: به‌سوی جمهوری دموکراتیک" در فرانسه در آغاز ژوئیه گردهم آمدند. حمایت مشتاقانه آنها از طرح ۱۰ماد‌ه‌یی مریم رجوی... بی‌سابقه بود. این حمایت در ماه‌های اخیر شتاب بیشتری گرفته است. در ماه ژوئن، ۱۲۰رهبر جهان در امضای نامه‌یی برای ابراز همبستگی با شورای ملی مقاومت و قیامهای ایران متحد شدند. پیام پرطنین مریم رجوی در پارلمان اروپا شنیده شد... بیش از ۳۶۰۰ قانونگذار از بیش از ۴۰کشور، از جمله اکثریت قابل توجهی در نهادهای قانونگذاری ایالات متحده، انگلستان و فرانسه، بیانیه‌های حمایت از طرح شورای ملی مقاومت برای آینده در ایران را امضا کرده‌اند». سفیر پیشین آمریکا در کمیسیون حقوق‌بشر ملل متحد، مقالهٔ خود را با این نتیجه‌گیری به‌پایان می‌برد: «دوران مماشات با آخوندهای دژخیم در تهران به‌سرعت رو به‌پایان است. تعداد فزاینده‌یی از شخصیت‌های بین‌المللی به مقاومت ایران و قیام علیه حکومت دینی حاکم فشار می‌آورند. چشم‌انداز یک جمهوری آزاد، دموکراتیک و مبتنی بر جدایی دین از دولت در ایران بیش از هر زمان دیگری در دسترس است. دولتهای غربی باید از این فرصت مناسب استفاده کنند و از کمک به‌آخوندها خودداری کنند. بادهای تغییر قویتر از همیشه می‌وزند و اکنون زمان اقدام قاطع فرا رسیده است».