خامنه‌ای امروز در حضور امت همیشه «جامانده» نظام در کنار گور خمینی مدعی شد که نظامش درمانده نیست و این‌که «نگذارید کسانی اینجور وانمود کنند که نظام به بن‌بست رسیده است!».

نفس بیان این حرف نشان می‌دهد موضوع بن‌بست در نظام، تا کجا جدی و روی میز است.

نگاهی به‌مجموعهٔ بحرانهای نظام، مختصات خامنه‌ای و رژیمش را روشن می‌کند:



بحران اجتماعی:

جامعه در بالاترین حد جوشش و غلیان است. نفرت اجتماعی به بالاترین حد خود رسیده و خشم متکاثف هر روز از شهری و استانی به‌صورت خیزش و قیام فوران می‌کند. یک بار به‌خاطر گرانی در ایذه، مسجد سلیمان، شهر کرد، اردبیل، تهران، قوچان، ایرانشهر و شهرهای دیگر؛ بار دیگر به‌صورت خیزش سراسری معلمان به‌خاطر سیاست‌های غارتگرانه در دهها شهر؛ یک بار در تجمعات سراسری بازنشستگان محروم به‌خاطر چپاول پایه‌ای‌ترین حق‌شان؛ بار دیگر به‌صورت خیزش‌های آتشین در آبادان و خرمشهر و شهرهای دیگر به‌خاطر فاجعهٔ متروپل؛ یک بار به‌صورت کیفر دادن عناصر و سرکردگان نیروهای سرکوبگر در شهرهای مختلف با کلاشینکوف و چاقو؛ بار دیگر در گسترش توزیع سلاح در جامعه و وحشت و اعتراف پیاپی سرکردگان انتظامی به آن. این همان جامعه‌یی است که خامنه‌ای پیش از آن نسبت به حرکت گسل‌هایش هشدار داد و این‌که اگر گسل‌ها حرکت کنند، زلزله ایجاد خواهد شد. و اکنون این جامعه در آستانهٔ زلزلهٔ بزرگ و عبور از سرکوب و بی‌تاثیر کردن آن است.

بالاترین گواه بن‌بست اجتماعی خامنه‌ای، شکست آخرین ترفند او، یعنی آوردن رئیسی، جلاد۶۷ است که می‌خواست با او جامعه را مرعوب و ساکت کند. اما غلیان پیاپی خیزشها و قیام‌ها طی یک سال گذشته، نشان داد آخرین تیر خامنه‌ای هم به‌سنگ خورده است.



بحران اقتصادی:

نابود کردن تولید طی ۴دههٔ گذشته و وابستگی شدید به‌واردات، همزمان با فساد گسترده، امروز اقتصاد ایران را در مرحلهٔ فروپاشی قرار داده است. تحریم‌ها شیر نفت رژیم را هم به‌میزان زیادی بسته و دیگر پول قابل توجهی به‌دست خامنه‌ای نمی‌رسد. از این رو رژیم رو به‌چاپ گستردهٔ پول آورده، تا جایی که به‌گفتهٔ همتی، رئیس پیشین بانک مرکزی رژیم رئیسی طی این چند ماه ۱۴۲هزار میلیارد تومان پول چاپ کرده و عنوان «فوق سلطان چاپ پول» را به‌خود اختصاص داده است.

چنگ انداختن به‌آخرین بازمانده سفره‌های مردم، یعنی نان نیز گواه این است که کفگیر خامنه‌ای به‌ته دیگ خورده و پولی برای تأمین هزینه‌های نجومی ماشین سرکوب و ترور، ندارد. هر چند باید خطر قیام گرسنگان را به‌جان بخرد.



بحران بین‌المللی:

کارشناسان و باندهای رژیم می‌گویند تنها راه برون‌رفت از بن‌بست اجتماعی-اقتصادی، احیای برجام است. اما یک سال و چند ماه از مذاکرات وین می‌گذرد و گره کور مذاکرات آن‌چنان سفت شده که همگان از بن‌بست حرف می‌زنند. در این میان گزارش هفتهٔ گذشتهٔ آژانس بین‌المللی انرژی اتمی و تأکید بر بی‌پاسخ گذاشتن ابهامات و سؤالات آژانس و نقض جدی برجام، مزید بر علت شده است. آمریکا و ۳کشور اروپایی خبر از صدور قطعنامه در نشست هفتهٔ جاری شورای حکام می‌دهند. اقدامی که اگر عملی شود، نخستین پله از مسیر ارجاع دوبارهٔ پرونده رژیم به‌شورای امنیت و رفتن ذیل فصل ۷ منشور ملل متحد، به‌عنوان تهدیدی جهانی است.

بنابراین در زمینهٔ بین‌المللی هم رژیم در بن‌بستی خفه‌کننده گرفتار شده است.



اینگونه خامنه‌ای در محاصرهٔ بحرانها و گرفتار شدن در بن‌بست‌ها، مجبور است برای روحیه دادن به‌نیروهای «جامانده» و درمانده‌اش، لغز بخواند که نظامش در بن‌بست نیست.

اما به‌قول حافظ:

از هر طرف که رفتم، جز وحشتم نیفزود

زنهار از این بیابان، وین راه بی‌نهایت.