در پی موضع‌گیری صد‌راعظم آلمان در مورد «سرکوب وحشیانهٔ تظاهر کنندگان» و «تیراندازی به‌سمت شهروندان»، توسط رژیم آخوندی، کنعانی سخنگوی وزارت‌خارجه رژیم این اظهارات را «مداخله جویانه، تحریک‌آمیز و غیردیپلماتیک» دانست و «مقامات آلمان را به‌بازگرداندن عقلانیت به‌فضای روابط و جلوگیری از آشفتگی بیشتر مناسبات توصیه کرد» (خبرگزاری حکومتی ایلنا ـ ۲۲آبان ۱۴۰۱).

شاید سخنگوی وزارت‌خارجه رژیم گمان می‌کرد که با این حرفها جوابی مثلا «دیپلماتیک»! و محکم! به شولتز داده است. بیچاره نمی‌داند هر یک از کلماتی که در این عبارت از دهانش خارج شده، به‌قول معروف مثل «تف سر بالا» به ریش و چهره خودش و خلیفه درمانده در برابر قیام می‌افتد.

چرا؟ چون این رژیم نه با «عقلانیت در فضای روابط بین‌المللی» میانه‌یی دارد و نه «مداخله جویی و رفتار تحریک آمیز» را چیز بدی می‌داند! برعکس، طی ۴۳سال به‌عنوان «بانکدار مرکزی تروریسم» و «بنیانگذار صنعت گروگانگیری» و «تبدیل کننده سفارتخانه‌ها» به لانه‌های ترور و جاسوسی شهره خاص و عام شده است.



چه کسی نمی‌داند که «مداخله جویی» این رژیم در جنگ اوکراین و فروش پهپاد و موج محکومیتها سوژه روز بین‌المللی است و «مداخله جویی» و لشکرکشی رژیم به‌سوریه و همدستی با دیکتاتور منفور آنجا در سرکوب و کشتار بیش از ۵۰۰هزار نفر و آواره کردن بیش از ۸میلیون نفر از مردم این کشور چه نفرتی در جهان عرب برانگیخته است. در عراق هم مداخله جویی که هیج، بله سیاست چند ساله‌اش اشغال عراق و کشتار مردم با برافروختن آتش جنگ داخلی و هزاران انفجار خودروهای بمب‌گذاری شده توسط یک مشت راهزن و جنایتکار امثال نوری مالکی و ساختن یک دوجین از شبه‌نظامیان آدمکش با اسامی جورواجور و انداختن آنها به جان مردم عراق بوده و هست.

چه کسی نمی‌داند که این رژیم در مواضع رسمی و قانون اساسی‌اش، هیچ مرز جغرافیایی را به‌رسمیت نمی‌شناسد و وزیر خارجه‌اش (ظریف) هم اعتراف کرده: «وزارت‌خارجهٔ ما ساختار امنیتی دارد. وزارت امور خارجهٔ ما از وقتی که چشم باز کرده با مسائل امنیتی مواجه بوده... و امنیتی‌ها برای این وزارتخانه تصمیم می‌گیرند» (اسفند ۱۳۹۹).



این رژیمی است که به‌اصطلاح دیپلماتش، بمب را با یک هواپیمای مسافربری از ایران به‌خارج منتقل می‌کند. آن را شخصاً از ۳کشور عبور می‌دهد تا در فرانسه و در یک اجتماع یکصدهزار نفره کار بگذارد و وقتی گیر می‌افتد و در دادگاه محکوم می‌شود... در همین روزها هم کیهان خامنه‌ای (۲۲آبان) می‌نویسد: «وقتی دادگاه بلژیک دبیر سوم سفارت ایران در وین... را محکوم به‌حبس کرد... ما باید متقابلاً یک دیپلمات بلژیکی را در تهران بازداشت کرده و به‌زندان می‌انداختیم».

به‌همین دلایل است که وقتی سخنگوی وزارت‌خارجهٔ رژیم از «بازگرداندن فضای عقلانیت به روابط بین‌الملل» دم می‌زند، نه تنها آلمان (و سایر طرفهای دولتی) و خبرنگاران و ناظران خارجی برای آن پشیزی ارزش قایل نیستند؛ بلکه همان چند خبرنگار حکومتی مخاطب وی هم به‌ریش نظام می‌خندند و آنچه از تکرار این عبارات و واژه‌ها دستگیرشان می‌شود این است که آخوندها در زیر ضرب قیام مردم ایران، خیلی ضعیف و ذلیل و ترسان شده‌اند و گرنه مانند امام دجال و خونخوارشان باز هم می‌گفتند: «ما از منزوی شدن نمی‌ترسیم! ما می‌خواهیم که منزوی باشیم!»