Her yıl bir öncekinden daha fazla arınmaya, hafiflemeye, sadeleşmeye çalışıyorum. Kağıtla ilişkimi kesmeye ramak kaldı, çünkü ağaçları seviyorum. Elektrikle arama mesafe koymaya karar verdim, elzem konular dışında “hayır” diyorum. Acıkmadan yemiyorum, aç olup yiyemeyenleri anımsamak iyi geliyor. Daha az yiyorum; örneğin, bilmem kaç işlemden geçmiş unları, içinde tatlandırıcı olan bin yıl kalsa da bozulmayan ürünleri eve sokmuyorum. Bedenim çöp kutusu değil. Dişimi fırçalarken suyu sorumsuzca akıtmıyorum, duştan sıcak su gelene kadar 10 dakika geçmesine tahammülüm yok, çözümü kolay evinize teknisyen çağırın halleder. Giysilerimi ihtiyacı olanlara özenle veriyorum, gözden çıkarmak ve çöpe atmak yok. Geçmişte bu verilmez ayıp, diyerek çöpe atabileceğimi düşündüklerimi biriktiriyorum, geri dönüşüm var. Aman yedeği olsun diye aldığım kozmetikleri artık sonuna kadar kullanıyorum, alırken de markanın hayvan haklarına ve sürdürülebilirliğe olan katkısını sınıyorum… Plastikten nefret ediyorum diyecektim ki, bir arkadaşım ders verdi (önümüzdeki günlerde size de aktaracağım) plastiklerle mücadelenin en güzel yolu onları değerli araçlara çevirmek, o zaman sağa sola sorumsuzca fırlatmayacağız. Ofiste sanal devrim yaptım. Ama bunun aşamaları beni ne çok yordu anlatamam. Kağıttaki bilgileri scan ettik, dijitalleştik… Bu kez de bir baktım dijital çöplük olmuşuz. Bu kez dijital çöplük temizledim “bulut”ları doldurmak arşiv yönetimi yapamadığınızın işareti. Uzatmayacağım. Öğreniyorum, daha çok yolum var. Keşke benim kuşağımda bu bilgileri hiç silinmeyecek şekilde verebilselerdi. Geçmişten çok kısa anımsadığım ve değerini sonradan anladığım haftaların haftası; “yerli malı haftası”.

Ketrin Gülük, H&M Türkiye Ülke Pazarlama Müdürü. Gülük’ün kendi sektörü ve firma çalışanları için yaptığı konuşmalarına denk geldim, gündemin en önemli maddelerinden bir tanesi olarak ifade bulan, sürdürülebilirlik konusunda atıfları dikkatimi çekti. Ve gelecek trendleri. Sürdürülebilirlik ve trend bir araya gelince beni korkutuyor. Yeni bir moda yine bir moda mı yoksa?... İki kavramı da seviyorum ve yenik düşmemizi istemiyorum.
Ketrin Gülük’le sohbet konumuza giriş yapmak istiyorum. H&M tekstil geri dönüşümü yapıyor. Bakın ne demek olduğunu önce ben aktarayım. Türkiye’de kültürel anlamda ekonomik sıkıntısı olan ya da ihtiyacı olanlara giysi vermek yaygın, özellikle deprem gibi facialarda gözümüz görmeden her şeyi verdiğimizi biliyoruz… Bunlar bir kenara! Kaçık çoraplar-eski iç çamaşırları ayrı bir şey: yer bezi bilemediniz çöp. Hayal gücümüzü sınırlarını aşalım… toplayıp geri dönüşüme getirmek mümkün.
Tam da bu hisle ilk adımı attım ve Gülük de topu alıp devam etti;
“Sürdürülebilirlik şahsi olarak çok hoşlandığım bir konu, ama bunun dışında da aslında hepimiz için artık olmalı mı, olmamalı mı tartışmasını geçtiğimiz noktadayız. Birleşmiş Milletler’in açıkladığı rakamlar çok ciddi, 2050 diyor. Önümüzdeki 10 sene bundan sonra neslimizin devamını ya da devamının gelmemesini belirleyecek dönem olarak gözüküyor. Dolayısıyla aslında hepimizin şahsi olarak görevleri var, sürdürülebilirlik büyük firmaların ya da devletlerin yapması gereken bir şey değil, onlarla beraber hepimizin bireysel olarak yapacağı küçük katkılar, büyüyünce büyük katkılara dönüşüyor. Ve bütün yaşama şeklimizi değiştirmemiz gerektiği bir dönemdeyiz şu anda.”