"Er is niemand die niet mijn broeder is."

Dit is de eerste zin in de les van vandaag. Uitsluiting is dus scheiding. Hij die hier voor me staat is mijn broeder, mijn redder. Wil ik deze gelegenheid ook gebruiken om het licht in hem te (h)erkennen? Het is de bereidheid om voorbij het lichaam te gaan en dit opnieuw te zien.
Waarbij het ons nu al duidelijk moet zijn dat dit slechts projecties zijn die je je van je broeder scheiden. Hoe kan een broeder je zoveel verschillende gezichten spiegelen? Het is een zegen om zo naar de onverloste gedachten te kijken en er dan aan voorbij te gaan. Dankbaarheid is de weg. Dank je dat je het zo ziet, nu heb ik de kans om er vrede in te vinden. Vergeef en dit zal verdwijnen. Je zult een nieuwe visie krijgen door Zijn hulp.

Ik ben geen lichaam. Ik ben vrij.
Ik ben nog steeds zoals God mij geschapen heeft.

We gaan deze stilte binnen en herkennen - het zijn mijn gedachten die zichtbaar worden. Laat mij nu de gedachten van God in hen herkennen - het licht schijnt door de vormen heen en alleen de ware gedachte blijft over.

Manuela Nisha
daslichtistgekommen.ch