بلوچستان محروم و مجروح، اما سرفراز، ۵روز است که برخاسته و ملتهب است. شعله‌های قیام بسیاری مناطق سیستان و بلوچستان را فراگرفته و آسمان ایران را روشن کرده است.



تصویری از روند قیام
خروش و خیزش روز دوشنبه ۴اسفند با کشتار سبعانهٔ جوانان سوخت‌بر، توسط پاسداران جنایتکار در سراوان برخاست و مردم و جوانان شورشی با تهاجم خود به‌پاسداران و پاسگاه آنها و تصرف و تخریب فرمانداری شجاعانه به‌آن پاسخ دادند. آتش خیزش و اعتراض طی روزهای گذشته، به‌سرعت نخست مناطق اطراف سراوان و سپس تا دورترین شهرها و نقاط سیستان و بلوچستان را فراگرفت. از یک‌سو به‌زاهدان مرکز استان و سوران و نیک‌شهر و قصرقند و از سوی دیگر به‌ایرانشهر و چابهار در منتهی‌الیه بلوچستان و سرزمین ایران رسید. مردم و جوانان مسلح در برخی شهرها و مناطق پاسگاههای سپاه و مراکز سرکوب رژیم را مورد تهاجم قرار دادند. در سوران جوانان، شورشگر پاسگاه سپاه را به‌آتش کشیدند و با بستن جاده از ورود نیروهای کمکی دشمن ممانعت کردند. در کورین زاهدان پاسگاه را تسخیر کردند و پاسداران زبون را فراری دادند.



در سرجنگل زاهدان نیز جوانان دلیر بلوچ با حمله به‌پایگاه سپاه آن را تسخیر کردند.

آخرین گزارشها حاکی از آن است که در ادامهٔ تهاجمات در شامگاه پنجشنبه ۷اسفند، مردم شیر آباد دو کلانتری قاسم آباد و توکل آباد را مورد حمله قرار دادند و آنها را تصرف کردند. در بمپور، مردم به‌پاسگاه نیروی انتظامی این شهر تهاجم کردند و با مأموران درگیر شدند.

در ایرانشهر مردم در همبستگی با مردم سراوان و اعتراض به‌کشتار سوخت‌بران، جاده ترانزیت ایرانشهر به‌چابهار را بستند.

روز جمعه ۸اسفند نیز، جوانان شورشگر بلوچ تهاجمات خود را ادامه دادند. در یک تک جسورانه در آشار از توابع شهر سرباز بخشداری حکومت آخوندی را به‌آتش کشیدند.

کانالهای اطلاع‌رسانی بلوچستان حاکی از آن است که قیام‌کنندگان غیور بلوچ با تهاجم به‌پایگاه سه‌راهی پل سرباز در شهرستان سرباز، با پاسداران درگیر شدند.

هم‌چنین جوانان دلیر بلوچ با به‌آتش‌کشیدن کیوسکهای ایست و بازرسی با مزدوران رژیم درگیر شدند و به‌سمت پاسگاه کوکتل مولوتوف پرتاب کردند

در یک عملیات متهورانهٔ دیگر، شماری از جوانان قیام‌کنندهٔ بلوچ در خیابان بعثت زاهدان با محاصره ۴تن از پاسداران، آنها را خلع سلاح کردند.

رژیم در وحشت از گسترش خیزش در شهرهای بلوچستان، اقدام به اعزام گسترده نیروهای سرکوبگر کمکی از سایر مناطق کشور مانند اصفهان کرده است. هلیکوپترهای سپاه نیز از صبح روز جمعه در آسمان چابهار گشت می‌زنند.



هراسان از سراسری شدن قیام
رژیم به‌شدت نگران سراسری شدن قیام و درگرفتن آتش به‌همهٔ کشور است و در همین رابطه اینترنت را قطع کرده.

مرعشی معاون امنیتی ـ انتظامی استاندار سیستان و بلوچستان طی اظهاراتی وحشت‌زدگی رژیم از سراسری شدن قیام را به‌وضوح نمایان کرد و گفت: «در اتفاقی که در سراوان افتاد عده‌یی موج‌سواری کردند و عده‌یی در کورین و قلعه بید به‌پاسگاه حمله کردند که مشخص است اینها از گروه‌های مردمی نبوده و از مجاهدین هستند. در اتفاقی که افتاد گروهکهای ضد انقلاب از آب گل‌آلود ماهی گرفتند و از این قضیه حمایت کردند تا وضعیت استان را متشنج کنند».

موهبتی استاندار رژیم در سیستان و بلوچستان نیز در حالی که می‌کوشید تیراندازی به‌سوی مردم و کشتار آنها را توجیه کند، ناگزیر اعتراف کرد که «در کورین شروع کردند با اسلحه تیراندازی کردند به‌سه مجموعه. با قناسه زدند مأمور را شهید کردند. این‌که با آرپی‌جی می‌زند مردم است؟».



طرح چپاولگرانهٔ «رزاق»
اما آتش این خیزش و قیام، چرا و چگونه شعله‌ور شد؟ علت، این بار اجرای طرح سرکوبگرانهٔ سپاه پاسداران موسوم به «رزاق» است. سپاه پاسداران با قاچاق روزانه ۱۵میلیون لیتر سوخت (بنزین و گازوییل) سالانه بالغ بر ۶میلیارد دلار به‌جیب می‌زند، اما به‌رغم این عواید هنگفت، به‌درآمد ناچیزی که سوخت‌بران با مشقت زیاد و با به‌خطر انداختن جان خود از انتقال سوخت به‌پاکستان به‌دست می‌آورند چشم طمع دوخته و تلاش کرده است با طرح کذایی رزاق، آن را هم از سوخت‌بران محروم برباید واز آن خود کند.

بر اساس این طرح برای برخی مردم مرزنشین کارت صادر شده است. به‌این ترتیب که هر ۵خانوار دارای یک کارت تردد مجاز هستند که برای دریافت آن هم باید ۵میلیون تومان پرداخت کنند. هر یک از این خانواده‌ها به‌نوبت می‌توانند تنها یک بار در روز ویک روز از ۵روز، با وانت‌بارهای معمولی که مشک مخصوص که حاوی ۳هزار لیتر سوخت می‌باشد، از مرز عبور کنند و آن را در سوی دیگر مرز (پاکستان) به‌فروش برسانند. اما بر اساس این طرح آنها بایستی ارز دریافتی را تحویل پاسداران بدهند و خود تنها مبلغ ناچیزی را به‌عنوان کارمزد دریافت کنند.



این طرح، علاوه بر غارت و استثمار بی‌رحمانة سوخت‌بران محروم، بسیاری از سوخت‌بران را که مشمول دریافت این طرح نشده‌اند، غیرقانونی و قاچاقچی محسوب می‌کند و آنها را بیش‌از‌پیش در معرض حمله و شلیک پاسداران جنایتکار قرار می‌دهد.

آتش اعتراض و قیام از اعتراض به‌این طرح چپاولگرانه برخاست و هنگامی که روز دوشنبه سوخت‌بران در برابر پاسگاه سپاه پاسداران تجمع و اعتراض کردند، مورد حملهٔ وحشیانهٔ پاسداران جنایتکار قرار گرفتند و چندین نفر از آنها کشته و مجروح شدند. این اقدام جنایتکارانه تهاجم دلاورانهٔ جوانان و مردم بلوچ را به‌دنبال داشت که منجر به‌قیامی شد که هم‌چنان پس از ۵روز ادامه دارد.



قیامی که اکنون از حمایت و همدردی مردم سراسر ایران برخوردار شده و مردم و کانون‌های شورشی، هم در فضای مجازی با به‌راه انداختن هشتگهایی مانند سراوان تنها نیست و هم در سطح شهرها با دیوارنویسی‌ها و پخش تراکتها و دست‌نوشته‌ها حمایتشان از هموطنان بلوچ خود ابراز می‌دارند. همبستگی ملی و انقلابی‌ای که هراس و وحشت ایادی رژیم را برانگیخته است. این هراس را از جمله می‌توان در اظهارات موهبتی استاندار مزدور سیستان و بلوچستان به‌طور بارزی دید. آنجا که نامبرده با ابراز نگرانی از جنگ و دعوای باندهای درونی رژیم، نسبت به از کنترل خارج شدن آتش قیام هشدار داد و گفت: «آتش دربگیرد خشک و تر با هم می‌سوزد. آتش دربگیرد راست و چپ با هم می‌سوزند؛ آتش دربگیرد اصول‌گرا و اصلاح‌طلب با هم می‌سوزند». و باید افزود: آتش که دربگیرد، تمامیت این رژیم فاسد و سرکوبگر است که نابود و خاکستر می‌شود.