به‌رغم آن‌که تا مهر ماه، موعد بازگشایی مدارس، ۳، ۴روز بیشتر باقی نمانده، بازگشایی مدارس در هاله‌یی از ابهام قرار دارد و اظهارات ضد و نقیض مقام‌های حکومتی بر این ابهام افزوده است. روز ۷شهریور سرپرست وزارت آموزش و پرورش رژیم از آموزشهای مجازی و حضوری از اول مهر در مدارس خبر داد. اما اکنون در آستانهٔ مهر، عین‌اللهی وزیر بهداشت رژیم اعلام کرد: «شرط بازگشایی مدارس، تزریق هر دو دوز واکسن به‌دانش‌آموزان است». اگر تبلیغات رژیم را باور کنیم، تازه از روز یکشنبه ۲۸شهریور، واکسیناسیون دانش‌آموزان شروع شده است. البته ۳شبکهٔ تلویزیونی رژیم سه خبر متفاوت در این باره دادند:



شبکة۱: «واکسیناسون دانش‌آموزان ۱۲ تا ۱۸سال از امروز آغاز شد».

شبکة۲: «طبق اعلام وزارت بهداشت کار واکسیناسیون سال آخر مقطع متوسطهٔ دوم که تاریخ تولدشان ۱مهر ۸۲ تا ۱مهر۸۳ است، کلید خورد».

شبکهٔ خبر: «واکسیناسیون دانش‌آموزان با اولویت محصلان سال آخر دبیرستان آغاز شد... سایر دانش‌آموزان فعلاً باید منتظر بمانند».



اما حتی اگر کار واکسیناسیون همین امروز آغاز شود، با توجه به‌شمار حدود ۱۵میلیونی دانش‌آموزان و «به‌خاطر فاصله‌یی که بین تزریق دو دوز واکسن باید وجود داشته باشد و حدود دو هفته برای اثربخشی آنها لازم است امیدی برای بازگشایی مدارس نخواهد گذاشت» (روزنامهٔ حکومتی همدلی ـ ۲۲شهریور). به‌خصوص که اگر قرار باشد واکسیناسیون اثربخش باشد، بایستی علاوه بر دانش‌آموزان، معلمان و کارکنان مدارس و هم‌چنین والدین دانش‌آموزان و سایر افراد خانه هم دانش‌آموزان و هم معلمان واکسینه شوند، وگر نه بازگشایی مدارس تنها به‌تسریع چرخهٔ شوم ویروس در جامعه می‌انجامد و همان‌گونه که متخصصان هشدار می‌دهند، نتیجهٔ قطعی آن خیز ششم است که گفته می‌شود بسا مرگبارتر از خیزهای قبلی کرونا خواهد بود.

اما سؤال این است که واقعاً خواست و هدف رژیم چیست؟ آیا بازگشایی مدارس و دانشگاهها خواست رژیم است؟



واقعیت این است که رژیم از تحت کنترل نبودن دانش‌آموزان نگران است، علت نگرانی چندان پوشیده نیست. به‌اعتراف مقام‌های امنیتی رژیم، در قیام آبان۹۸، نیروی اصلی قیام دانش‌آموزان بودند. بنابراین مدارس می‌تواند با اعمال کنترل بر دانش‌آموزان تا حدودی این نگرانی و دغدغه حاکمان را کاهش دهد. بنابراین علاقهٔ رژیم به‌بازگشایی مدارس ناشی از دلواپسی و نگرانی نسبت به‌عقب افتادن جوانان و نوجوانان میهن از قافلهٔ دانش و فرهنگ نیست. تنها کافی است توجه کنیم که همین امسال به‌دلیل فقر و فلاکتی که رژیم آخوندی بر مردم تحمیل کرده، دست‌کم دو میلیون دانش‌آموز ترک‌تحصیل کرده‌اند چرا که خانواده‌های آنها قادر به‌تأمین هزینهٔ سرسام‌آور تحصیل که شامل حداقلی از کتاب و نوشت‌افزار است نیستند و در همین رابطه روزنامهٔ حکومتی آرمان (۲۷شهریور) هشدار می‌دهد: «هر چه مدرسه‌ها از دانش‌آموزان و افراد در سن تعلیم خالی‌تر شود، از آن طرف عموماً این‌گونه است که باید به‌سمت افزایش سازوکارهای فضای انتظامی برویم».



اما رژیم در دستیابی به‌این هدف (بازگشایی مدارس) با موانع و بن‌بستهای جدی مواجه است. مهمترین مانع واکسیناسیون است. آیا واقعاً رژیم می‌خواهد از سپر انسانی کرونا دست بردارد و واکسیناسیون عمومی را از جمله در مورد دانش‌آموزان پیش ببرد؟ و به‌فرض اگر چنین قصدی داشته باشد، توان آن را دارد که ظرف مدتی کوتاه (در ماه مهر) واکسیناسیون دانش‌آموزان، معلمان و خانواده‌های آنها را تا حد مطلوب و قابل اتکایی پیش ببرد و به‌فرض اگر موفق به‌بازگشایی با شیوهٔ ترکیبی (آموزش حضوری و مجازی) شود، آیا می‌تواند الزامات آموزش مجازی را تأمین کند؟

با توجه به‌سوابق رژیم پاسخ به این سؤالات منفی است، به‌خصوص که در حال حاضر رژیم با دو میلیون دانش‌آموز ترک‌تحصیل کرده و میلیونها جوان بیکار مواجه است که هر کدام به‌مثابه بمبی آکنده از دینامیت خشم و نفرت، موجودیت رژیم را تهدید می‌کنند.