Çisenti programının yeni bölümünde Cemal Türk, Üstad Bediüzzaman Said Nursi'nin Risale-i Nur külliyatında ifade ettiği ana temaları ve hedefleri, özellikle de Bediüzzaman'ın "Muhakemat" adlı eserinin giriş bölümlerini tartışıyor. Türk, Risale-i Nur'daki Nursi'nin tevhid, nübüvvet, haşir, adalet ve ibadet gibi temel konular üzerindeki tematik incelemelerini detaylandırıyor. Risale-i Nur'da bu temaların kapsamlı bir şekilde incelenmesi, "Muhakemat" içindeki birinci, ikinci ve üçüncü "Makalat" (makaleler) aracılığıyla özetleniyor. "Muhakemat"ta Üstad Bediüzzaman Said Nursi'nin, genel bir giriş (dibace) ile başlayarak, ardından bir önsöz (mukaddime) ve daha sonra daha detaylı makalelere geçerek yapılandırılmış bir yaklaşım ortaya koyuyor. Birinci makale (unsurul hakikat), 12 mukaddime ve ardından gelen 8 mesele ile temel gerçekleri tartışıyor ki Nursi, gelecekte bu konuları genişletmeyi planlıyordu. İkinci makale (unsurul belagat) retorik unsurları ortaya çıkararak, temel inançlara (unsurul akide) ulaşmayı hedefliyor. Üçüncü makale ise, Japonların teolojik konularla ilgili sorularına Nursi'nin verdiği cevapları içeriyor. Üstad Bediüzzaman Said Nursi'nin yazmayı planladığı ama yazmadığı eserler—"üç kitap" (kütüb-ü selase) olarak adlandırılan eserler—gök ilmi (ilmü Sema), yer ilmi (ilmü Arz) ve insan ilmi (ilmü Beşer) üzerine odaklanmayı amaçlıyor, her biri Kur'an'da vurgulanan ilahi bilginin dalları olarak görülüyor. Türk, Üstad Bediüzzaman Said Nursi'nin bu belirli eserleri yazmamış olmasına rağmen, içeriklerinin Risale-i Nur'un daha geniş külliyatına dolaylı olarak entegre edildiğini belirtiyor. Cemal Türk, Üstad Bediüzzaman Said Nursi'nin eserlerinin tutarlılığını ve birbirine bağlılığını vurguluyor ve Risale-i Nur'u anlamanın bu temel öncüllere dikkat etmeyi gerektirdiğini belirtiyor. Nursi’nin titiz referanslarının ve tematik önsözlerinin (mukaddimeler) Risale-i Nur içinde kapsamlı, ilahi anlayışları kavramak için hazırlık aşamaları olarak hizmet ettiğini savunuyor. Ayrıca, Cemal Türk Hoca, Üstad'ın metodolojisini Kur'an ayetlerine, özellikle evrende ve insanın içinde ilahi işaretlerin varlığını belirten ayetlere (ayat-i afaki ve ayat-i enfusi) bağlıyor. Sonuç olarak, Üstad Bediüzzaman Said Nursi'nin üç kitabı kendi başlıkları altında yazmamış olmasına rağmen, onların özünün tüm Risale-i Nur'a nüfuz ettiğini ve Kur'an'ın kozmosa, yeryüzüne ve insanlığa dair derin gerçeklerini ortaya koyduğunu anlatıyor.