Özel hayatımızda birileri için hikaye yazıyoruz, kurumlarda hikayesi olan projelerin peşinde koşuyoruz. Gelin görün ki, hayatımızdaki en büyük boşluğu da hikayelerde yaşıyoruz. Bazen renksiz ve sıradan, bazen olağanüstü ve abartılı oluyorlar. Tutmuyorlar, tutturamıyoruz!... Neden diye düşündünüz mü? Elinizdeki romanı bir kenara bırakıp bir daha neden dokunmadığınızı, o filmi neden yarıda bıraktığınızı, o mekana neden bir daha adım atmadığınızı… “Bir neden hayal bir neden de değmek/dokunmak” diyor Elif Dağdeviren. Elif, “Eğlence İşi”nin başarılı kahramanlarından. Bugüne kadar yaptığı projeleri hayranlıkla izledik. Sinemadan gazeteciliğe, müzikten internet sektörüne uzandı… Hepsinde bir hikaye anlattı ya da anlatılmasına vesile oldu, hikayeleri maharetle paketleyip sundu. Okunması kolay, izlenmesi rahat, hafızalara kazınan hikayelerin sırrını Elif’e sordum: “Hepimiz bizi bir yere taşıyan, kendimizle özdeşleştirdiğimiz, yakınımızdakileri bulduğumuz, empati kurduğumuz, kendimizi yalnız hissetmediğimiz hikayelerin peşinden gidiyoruz” diye yanıtladı.