Önce Bir Nimet, Sonra Yanlış Kullanım ve Dert
Antibiyotikler keşfedilip kullanıma girdikten
sonra kitle kıyımı gibi ölümlere sebep olan büyük
salgınlar giderek azaldı. Penisilin kullanımı
ile daha önceleri iyileşmeyen ve kangrene,
hatta ölümlere kadar giden yaralar hızla iyileşmeye,
enfeksiyonlar azalmaya başladı.
Ancak çok önemli bir şey gözümüzden kaçmıştı.
Hastalık yapan mikroorganizmalar da
canlıydı ve onların da hücresinin içinde, yaratılıştan
verilmiş bir nevi bağışıklık sistemi
mevcuttu. Antibiyotik ile mikropların büyük
bir kısmı ölüp hasta iyileşse bile sağ kalan mikropların
bazılarının genomunda ortaya çıkan
değişiklikler yeni nesillerinin güçlü olmasına
ve antibiyotikten zarar görmemelerine sebep
oluyordu. Tabiî ki nesiller boyu devam eden
bu mücadelede, her seferinde ölenlerin yerine
daha güçlü bakteri nesilleri yaratılıyor ve laboratuvarlarda
üretilen yeni antibiyotik türleri
giderek tesirsiz hâle geliyordu.
Antibiyotik direnci kazanan bakteri enfeksiyonları,
tedavisi giderek daha zor bir hâl almaya
başladı. Bilhassa “hastane enfeksiyonları” olarak
bilinen, tabiri caizse “kaderin her türlü çarkından
geçmiş” olan bazı bakteri türleri, hastanelerdeki
farklı hastalar arasındaki bulaşmalarla
zengin bir gen alışverişi imkânı bulduğu için,
daha güçlü genomlar haline gelmiş ve bu çeşitlerle
baş etmek iyice zorlaşmış durumdadır.