چهارمین روز اجلاس جهانی ایران آزاد در کهکشان مقاومت که روز دوشنبه ۱۲تیر در پاریس برگزار شد، به‌کنفرانس دادخواهی اختصاص داشت.
این جلسه با حضور خانم مریم رجوی رئیس‌جمهور برگزیدهٔ مقاومت و شرکت شخصیتهای سیاسی و حقوقی، وکلا و کارشناسان ویژه ملل متحد و قانونگذاران از کشورهای مختلف جهان برگزار شد و در آن محاکمهٔ سران رژیم آخوندی به‌خاطر دست داشتن در قتل‌عام ۳۰هزار زندانی سیاسی در سال۱۳۶۷ که جنایت علیه بشریت و نسل‌کشی محسوب می‌شود، مورد تأکید قرار گرفت.
طاهر بومدرا مدیر بنیاد عدالت برای قربانیان قتل‌عام۶۷ گفت: «خمینی در نامه یا در واقع در فتوایی به‌پسرش احمد می‌نویسد: همه را بکشید و کسی را باقی نگذارید و این دستور به‌وضوح فراخوان به جنایت علیه بشریت بود و فی‌الواقع باید آن را یک نسل‌کشی نامید».
کنت لوییس وکیل مجاهدین نیز گفت: «آنچه که از خمینی ذکر می‌شود یک فتوا یا نظر نیست، بلکه یک حکم و فرمان است. فرمان این بود که همهٔ مجاهدین را اعدام کنید و اینها در دادگاه استکهلم ثبت شده است».
پروفسور آریل دولیتسکی رئیس کارگروه سازمان ملل بر رقم ۳۰هزار قتل‌عام شده تأکید کرد و گفت: «این ۳۰هزار فقط یک عدد نیست، بلکه سخن از ۳۰هزار انسان است. وی افزود: «آنچه در سال۶۷ در ایران اتفاق افتاد جنایت علیه بشریت است و هم‌چنین می‌تواند یک نسل‌کشی باشد، چرا که می‌توان عناصر یک نسل‌کشی را در آن دید».
آناند گروور گزارشگر ویژهٔ ملل متحد برای حق درمان نیز گفت: «خیلی تکان‌دهنده است که این ۳۰هزار نفر حاضر نشدند به‌خاطر جانشان از اعتقاد خود دست بردارند. هیچ تعهدی از این بالاتر قابل تصور نیست».
شماری از سخنرانان بر این حقیقت تأکید کردند که قتل‌عام۶۷، رویدادی ادامه‌دار است و مربوط به‌گذشته نیست.
خانم ایرنه ویکتوریا ماسیمینو بنیانگذار و مدیر قانونی بنیاد لمکین برای مقابله نسل‌کشی گفت: «آنچه امروز در ایران رخ می‌دهد شباهت بسیاری به‌قتل‌عام۶۷ دارد؛ به‌خصوص که رئیس‌جمهور کنونی رژیم ایران یکی از دست‌اندرکاران آن قتل‌عام بوده است».
پروفسور آریل دولیتسکی نیز گفت: «وقتی ما درباره ناپدیدشدگان صحبت می‌کنیم، برخی می‌گویند اینها مربوط به‌گذشته است. اما نه، ما درباره حال صحبت می‌کنیم. تا وقتی خانواده‌ها از سرنوشت آنها بی‌خبر هستند این یک جنایت ادامه‌دار است و خانواده‌ها نیز از قربانیان این جنایت هستند».
اینگرید بتانکور کاندیدای پیشین ریاست‌جمهوری کلمبیا گفت: «ما تنها به‌خاطر قتل‌عام۶۷ اینجا جمع نشده‌ایم، بلکه ۴۴سال است که ایران با قتل‌عام مواجه است».
سخنرانان هم‌چنین بر ضرورت حسابرسی از آمران و عاملان قتل‌عام که هم‌چنان بالاترین مقامها را در رژیم دارند تأکید نمودند:
کنت لوییس وکیل مجاهدین در دادگاه استکهلم گفت: «خود حمید نوری که در استکهلم محاکمه شد مطرح نیست، او یک مهرهٔ دون‌پایه است بلکه سران رژیم ایران، مانند خامنه‌ای و رئیسی که در این جنایت دست داشتتند، بایستی مورد حسابرسی قرار بگیرند و به دادگاه احضار شوند و مدارک کاملاً مکفی در این زمینه وجود دارد».
استانیسلاو پاولووشی وزیر پیشین دادگستری مولداوی نیز گفت: «زمان تشکیل یک دادگاه بین‌المللی برای تحقیق پیرامون جنایتهای رژیم ایران فرا رسیده است».
پیر سانه مدیرکل پیشین عفو بین‌الملل، ایران تحت حاکمیت آخوندها را قبرستان حقوق‌بشر نامید و گفت: «ما نباید به‌دلایل سیاسی مسئولیت‌های انسانی خود را در قبال کسانی که علیه یک حکومت ستمکار مبارزه می‌کنند نادیده بگیریم». وی تأکید کرد: باید دولتها را موظف کنیم که به‌مسئولیتهای خود در قبال حقوق‌بشر پایبند باشند».
زوریکا ماریچ سفیر مونته‌نگرو در شورای حقوق‌بشر و معاون پیشین وزیر خارجه گفت: «غیرممکن است که ما بخواهیم به‌سالها جنایت و مصونیت این رژیم، بدون سرنگون کردن آن پایان بدهیم».
شهردار ژان فرانسوا لوگاره گقت: «تاریخ و گذر زمان قتل‌عام۶۷ را کمرنگ نمی‌کند و آنچه من می‌بینم بذرهایی است که قیامها از آن منشأ می‌گیرند».
خانم مریم رجوی رئیس‌جمهور برگزیدهٔ مقاومت ایران در سخنرانی خود در این اجلاس، گفت: «دادخواهی بخش جدایی‌ناپذیر مقاومت برای سرنگونی رژیم ولایت فقیه است... جنبش دادخواهی این دستاورد بزرگ را کسب کرده است که نام و یاد و آرمان مجاهدان سر موضع را زنده نگه‌داشته و وجدان تاریخی جامعه ایران را از آن غنی و سرشار کرده است. سرچشمه ناب‌ترین انگیزه‌ها در قیام ایران