Marcin Gajda – mąż, ojciec, dziadek, z zawodu lekarz i psychoterapeuta, propagator modlitwy
kontemplacyjnej i założyciel duchowej rodziny przyjaciół miłości miłosiernej, od 2016 roku diakon
stały w rozmowie z Maciejem Pichlakiem. Czym jest diakonat stały i co zmienił w jego życiu? Dlaczego
po święceniach zaczął bardziej cierpieć z powodu słabości Kościoła? Jak żonaty duchowny odnajduje
się wśród duchowieństwa? Mimo że uważa, iż wspólnota duchownych to obszar kulejący, czuje się
szczęśliwy w swoim powołaniu, a utożsamiając się z Kościołem, utożsamia się z Chrystusem. Na wieść
o nadużyciach we wspólnocie Arka zareagował bólem i strachem. Czego się bał i dlaczego ten strach
był uwalniający? Wyjaśnia, dlaczego można patrzeć na kogoś, kto czyni ewidentne zło, jak na ofiarę, i
na czym polega okazanie mu miłosierdzia? Na pytanie co mu daje siłę, odpowiada, że dar samego
faktu życia i że ono toczy się w Kościele. Dlaczego odczuwa permanentną wdzięczność i radość? Jaki
jest najwłaściwszy sposób adoracji Najświętszego Sakramentu i dlaczego tak ważne jest, by odnowić
wymiar relacyjny w Kościele? Wyjaśnia jak uzdrowić poranioną wspólnotę i jak przydają się do tego
doświadczenia terapeutyczne, jak zagospodarowywać przestrzeń, przemieniać rzeczywistość, szukać
realnej więzi, w której będzie szczerość, otwartość na słabość, gotowość dzielenia się. Tu i teraz.