Dzisiaj chciałbym się zająć mało znanym prorokiem. Gdy mowa o prorokach biblijnych na myśl przychodzą Izajasz, Jeremiasz i Daniel, a przecież tz. wielkich proroków jest czterech. Tym czwartym jest Ezechiel i właśnie jego historią chciałbym się dzisiaj zająć.

Ezechiel był synem kapłana, urodził się za rządów króla Jozjasza. Znaleziono wtedy księgę Prawa. Ezechiel miał wtedy około 2 lat. Był też w Jerozolimie gdy zaczął prorokować Jeremiasz. Jeremiasz również pochodził z rodziny kapłańskiej. Urodził się w czasach tego ostatniego dobrego króla Jozjasza. Jego rządy zakończyły się jednak przegraną pod Megiddo. Więcej o tym miejscu możecie posłuchać w odcinku 15. Była to nie tylko śmierć ostatniego dobrego króla, ale także koniec niepodległości Izraela. Od tej pory królowie Izraela podlegali albo Egiptowi, albo Babilonowi.

Wprawdzie po Jozjaszu panowało trzech jego synów oraz jeden wnuk, ale Żydzi podlegali najpierw Egiptowi, a później Babilonowi. Po zabiciu Jozjasza pod Megiddo, faraon Necho zdobył Jerozolimę i sam wybrał, który potomek Jozjasza będzie tam rządził jako jego wasal. Później jednak faraon Necho został pokonany przez Babilończyków pod Karkemisz. Wtedy pierwszy raz Jerozolimę zdobył Nabuchodonozor król Babilonu. Żydzi zostali wasalami Babilonu, ale później się zbuntowali i Nabuchodonozor drugi raz wrócił pod Jerozolimę. Właśnie wtedy do niewoli dostał się król Jojachin oraz prorok Ezechiel.

Ezechiela poznajemy gdy już przebywa już w Babilonie. Jak mówi Ezechiela 1:2 był to piąty rok od uprowadzenia króla Jojachina do niewoli. Wcześniej w wersecie 1 mówi o trzydziestym roku - prawdopodobnie chodzi o wiek samego Ezechiela. Sytuacja wygląda więc tak. Jojachin jest w niewoli w Babilonie, a wraz z nim część Żydów, między innymi Ezechiel i Daniel. W Jerozolimie panuje ostatni król Sedekiasz, a prorokiem tam jest Jeremiasz. Tak więc w tym okresie działało tych trzech proroków: Jeremiasz w Jerozolimie, Daniel w Babilonie, a Ezechiel gdzieś na wsi wśród ludu. Być może dlatego Ezechiel jest tak mało znany. Jeremiasz prorokował królowi Sedekiaszowi w Jerozolimie, Daniel kolejnym królom chaldejskim w Babilonie, a Ezechiel zwykłym ludziom gdzieś na prowincji w Babilonie.

Księga Ezechiela opisuje w zasadzie ten sam okres co księga Jeremiasza. Można ją podzielić na część przed ostatnim oblężeniem Jerozolimy oraz jej zniszczeniem. Ta część to głównie opis grzechów Izraelitów w Jerozolimie. Druga część obejmuje oblężenie Jerozolimy, które trwało około dwóch lat. W tej części Ezechiel pisze co spotka inne narody, między innymi Egipcjan. Ostatnia część obejmuje okres po zburzeniu Jerozolimy. W tej części jest opis ponownego odrodzenia religii żydowskiej. Co ciekawego opisano w każdej z tych trzech części?

Zaraz na początku księgi Ezechiela znajduje się opis niebiańskiego rydwanu. Właśnie na ten fragment Biblii powołuje się szwajcarski pisarz Erich von Däniken. Według niego jest to opis pozaziemskiego statku kosmicznego. Dla Dänikena był to dowód na to, że odwiedzili nas kosmici w przeszłości. Z kolei rozdział 8 dokładnie opisuje różne kulty, które krytykuje Ezechiel. Np. w Ezechiela 8:14 czytamy o kobietach opłakujących boga Tammuza. Był to bóg, który był kochankiem bogini płodności, babilońskiej Isztar. Po powrocie z niewoli babilońskiej Izraelici używali tej nazwy “Tammuz” na określenie miesiąca dziesiątego. Na oznaczenie tego boga używano litery tau czyli krzyża.

Prorok w zasadzie nic nie powiedział na temat swojego życia osobistego. Dopiero w rozdziale 24 dowiadujemy się, że miał żonę. Bóg zapowiedział: “zabiorę ci przez nagłą śmierć rozkosz twoich oczu” (Ezechiela 24:16). Prorok usłyszał tą zapowiedź najwyraźniej z rana, a wieczorem umarła jego żona. Odgrywał on zachowanie Izraelitów w oblężonej Jerozolimie, tak więc Bóg zakazał mu okazywania żałoby. Miał on zapowiedzieć Izraelitom, że oni także nie będą mogli okazywać żałoby po zmarłych. Nie wiemy nic więcej o okolicznościach śmierci żony Ezechiela. Być może była ona niewierna wobec Boga lub wobec samego Ezechiela. Jeżeli tak było i jeżeli zginęła z wyroku Bożego, to Ezechiel nie miał jej opłakiwać tak jak Aaron nie miał opłakiwać swoich dwóch synów, którzy zginęli ofiarowując niedozwolone kadzidło. Z drugiej jednak strony Biblia często przedstawia rzeczy do których Bóg dopuścił jakby je spowodował. Tak więc być może Bóg po prostu zapowiedział śmierć, a nie spowodował. Jakby nie było to prawdopodobnie stało się najtrudniejszym zadaniem. Ezechiel nie miał opłakiwać żony, która była rozkoszą jego oczu.

Gdy już Jerozolima upadła Ezechiel zaczął opisywać powrót Izraelitów oraz odbudowę świątyni w Jerozolimie. Jak wiemy rzeczywiście doszło do powrotu i odbudowy. Podczas budowy świątyni przez króla Heroda skorzystano z niektórych planów z księgi Ezechiela. Jednak te opis raczej nie miał być brany dosłownie. Myślę jednak, że przebywającym w Babilonie Żydom było przyjemnie słuchać opisu miasta, świątyni oraz podziału ziemi po powrocie z niewoli.

Warto też może wspomnieć, że podobny opis miasta oraz świątyni zawiera także ostatnia księga w Biblii czyli Apokalipsa zwana także Objawieniem. Ezechiel używał też określenia, którego później często używał także Jezus Chrystus. Ezechiel mówił o “synu człowieczym” i tych samych słów używał też Jezus. Podobieństwa można się doszukać także w tym, że Ezechiela ludzie mieli nie słuchać i podobnie było z Jezusem. Ale w zasadzie to się odnosi do prawie każdego proroka w Biblii.

Podsumowując: ostatnim królem Judy był Sedekiasz. W jego czasach Żydzi znajdowali się w trzech głównych miejscach. Przede wszystkim w Judzie i jej stolicy Jerozolimie. Po drugie w Babilonie nad rzeką albo kanałem Kebar oraz w samej stolicy czyli w Babilonie. W tamtych czasach było trzech głównych proroków. Jeremiasz przebywał w Jerozolimie, Daniel w Babilonie, a Ezechiel wśród wygnańców gdzieś nad rzeką Kebar. Być może z tego powodu, że Jeremiasz i Daniel znajdowali się w stolicach to są bardziej znani. Ezechiel, który przebywał wśród wygnańców jest mniej znaną postacią.

Ezechiel zaczął prorokować na 10 lat przed zburzeniem Jerozolimy. On przebywał w Babilonie, a Żydzi w Jerozolimie zbuntowali się przeciwko królowi babilońskiemu Nabuchodonozorowi i oczekiwali pomocy Egipcjan. Jak mówi historia Nabuchodonozor nie tylko zniszczył Jerozolimę, ale także podbił Egipt i także Egipcjan wziął później w niewolę. Po zniszczeniu Jerozolimy Ezechiel zmienia ton i zaczyna opisywać odbudowaną Jerozolimę i świątynię.

Ezechiel prorokował w sposób dość specyficzny. Oczywiście przekazywał też słowa jak inni prorocy, ale często odgrywał różne sceny. Np. narysował na cegle Jerozolimę, a później otoczył ją oblegał. Król Sedekiasz zrobił wyłom w murze i tamtędy uciekał przez Nabuchodonozorem. Ezechiel zrobił dziurę w ścianie swojego domu i tamtędy wynosił swoje rzeczy. No i oczywiście śmierć żony i zakaz jej opłakiwania miał pokazywać jak będą się zachowywać Żydzi w oblężonej Jerozolimie.

Na dzisiaj to już wszystko. Oczywiście nie poruszyłem wszystkich myśli z księgi Ezechiela. Jednak moim celem było omówienie historii proroka, a nie dokładne omówienie jego księgi. Dziękuję wam za wysłuchanie i do usłyszenia niedługo w kolejnym odcinku.

“Piątego dnia tego miesiąca - był to piąty rok od uprowadzenia króla Jojachina do niewoli” (Ezechiela 1:2)
http://biblia-online.pl/Biblia/Warszawska/Ksiega-Ezechiela/1/2

I zaprowadził mnie do wejścia północnej bramy świątyni Pana; a oto siedziały tam kobiety, które opłakiwały Tammuza.
http://biblia-online.pl/Biblia/Warszawska/Ksiega-Ezechiela/8/14

“Synu człowieczy, oto Ja zabiorę ci przez nagłą śmierć rozkosz twoich oczu, lecz ty nie biadaj ani nie płacz, niech ani jedna łza u ciebie się nie pojawi” (Ezechiela 24:16).
http://biblia-online.pl/Biblia/Warszawska/Ksiega-Ezechiela/24/16