Część polityków/ek, społecznych komentatorów/ek i osób aktywnych w przestrzeni publicznej próbuje wmówić nam, że transpłciowe kobiety są zagrożeniem dla kobiecości pojmowanej esencjonalnie jako niepodważalny zestaw cech posiadanych przez każdą osobę urodzoną z macicą, chcą pozbawić cis kobiety (czyli te, których płeć przypisana przy narodzinach zgadza się z ich tożsamością płciową) praw i widoczności, podszyć się pod nie i zająć ich miejsce. Oskarżenia i wrogość przyjmują kuriozalne, ale i niebezpieczne rozmiary, wzmacniając już i tak dotkliwe podziały w społeczeństwie. Naszą odpowiedzią na to jest siostrzeństwo.

Podczas Feminatywy rozmawiałyśmy z aktywistkami, transpłciowymi kobietami o ich relacji z własnym ciałem, budowaniu tożsamości i walce z uprzedzeniami. Jako kobiety o różnym bagażu doświadczeń – możemy wspierać się i działać we wspólnej sprawie. Pytałyśmy, co możemy zrobić, aby stać się osobami sojuszniczymi osób transpłciowych, nie powielać krzywdzących stereotypów na ich temat i rozmawiać z nimi językiem, który nie rani, ale buduje zrozumienie i akceptację.