Tym razem opowiadam o tym dlaczego bycie blisko dzieła i przede wszystkim blisko odbiorców jest potrzebne, miłe i wartościowe dla osób tworzących i fanujących.

Czy to jest kolejny odcinek, w którym Kasia gada o Tennancie i Dobrym omenie? Nie zaprzeczam :)

Do powstania tego odcinka zainspirowały mnie dwie rzeczy. Po pierwsze fakt, że jedyny i niepowtarzalny Neil Gaiman założył konto na Tumblrze. Odpowiada na pytania, rozwiewa różne wątpliwości, dzieli się ciekawostkami z planu „Dobrego omenu”. Po drugie ostatni odcinek, w którym wraz z ekipą Whosome mówiliśmy o tym, jak się cieszymy, że komunikacja z osobami fanującymi i wokół Doktora Who się zmieniła.

Mówię o dwóch sposobach odbierania kultury na przykładzie. Ja zdecydowanie należę do drugiej grupy - uwielbiam analizować, zwracać uwagę na szczegóły, wiedzieć więcej, poszerzać wiedzę o danym dziele także w kontekście tego jak je tworzono.

Dlatego uwielbiam przewodniki po serialach i publikacje uzupełniające oraz DVD z dodatkami (komentarzami, wywiadami i materiałami z planu).

Mówię też o oczekiwaniu na wyniki wyborów (nagrywałam w niedzielę 15/10/23) i o wstydzie związanym z niepełnosprawnością.

Ten odcinek zawiera małe spoilery.

Okładka podcastu: Bartek Sołtysik
Zdjęcie na okładce: Katarzyna Papieska
Montaż podcastu: Monika Adamska